Так мы прокомментировали в фирменной газете нашей группы "Шосты паверх" всеобщую студенческую мобилизацию в колхоз на лен.
Білецік у Сянно
“Хоць бы дождж!” - вось амаль што адзінае жаданне, якое выказвалі студэнты ФБФК ВДУ імя П.М. Машэрава, стоячы раніцай 24 верасня ля ўвахода ў сваю alma mater. А як інакш, калі менавіта яны ў гэты дзень былі чарговай групай, якую, як дэсант на разведку ў варожы тыл, закідвалі ў калгас на лён. Перад студэнтамі была пастаўлена задача - аднадзённая праца на полі з мэтай паскарэння працэсу ўборкі льну з мінімальнымі грашовымі і “чалавечымі” затратамі для дзяржавы. І вось сумленныя грамадзяне сваёй краіны, юнакі і дзяўчаты чакалі, калі будзе дадзена каманда і іх размяркуюць па аўтобусах, што павязуць працаўнікоў у Сенненскі раён. А ў душы ж, пэўна, кожны марыў аб спасальным дажджу. Але ў кагосьці з нябеснай канцылярыі былі свае планы на надвор’е ў гэты дзень.
У час амаль двухчасовага падарожжа высветлілася, што розных талентаў - і спевакоў, і артыстаў, і комікаў - на факультэце беларускай філалогіі і культуры хоць адбаўляй. Пасля гэтага прафесія вадзіцеля аўтобуса падаецца даволі-такі цікавай: ездзіш сабе, слухаеш бясплатныя канцэрты...
У такім прыўзнятым настроі студэнты і выкладчыкі нарэшце былі дастаўлены ў пункт назначэння, дзе іх чакалі бязмежныя палі паўсырога лёну і шчаслівыя калгаснікі, якія нават не хавалі сваёй радасці ад прыбыцця свежай рабочай сілы. І ніякага намёку на дождж.
Шмат для каго са студэнтаў, асабліва гарадскіх, словазлучэнне “падымаць лён” на той час гучала даволі абстрактна. Пасля тлумачэння і нагляднага ўзору, дадзенага брыгадзірам, а таксама пасля фатаграфавання ў пакуль яшчэ чыстым і прыстойным выглядзе пачалася праца.
Праз пэўны час высветлілася, што ў некаторых студэнтаў ёсць не толькі артыстычныя здольнасці, але і задаткі “калгаснікаў-ударнікаў” - так добра заладзілася ў іх праца.
Але, шчыра кажучы, напачатку амаль што агульнай фразай, што чулася то там, то тут на полі, была: “А ў мяне чамусь не стаіць”.
Тым не менш, студэнт на тое і студэнт, каб нават у цяжкасцях знаходзіць нешта добрае. Так, дзесьці гучала музыка з радыёпрыёмніка, а дзесьці - і проста дзявочы спеў, прычым песенны асартымент вар’іраваўся ад сучаснай расійскай поп-музыкі да “Касіў Ясь канюшыну”, пад якую і праца ішла больш плённа. Хтосьці ў хвіліну адпачынку забаўляўся з мабільнікам, які настойліва сцвярджаў, што абанент, які на самай справе знаходзіўся побач, часова не даступны. А хтосьці, так і не дачакаўшыся агульнага абеду, устроіў сабе пікнік на полі, сярод сваіх “кроўных” снапкоў.
Безумоўна, весялей за ўсіх праводзілі час выкладчыкі, якія назіралі за сваімі навучэнцамі у іншым ракурсе і час ад часу ўспаміналі свае студэнцкія гады, паказваючы моладзі, як трэба працаваць. На жаль, часцей яны гэта не паказвалі, а
[478x698]
Анастасия Шупеник
Все, что касается красоты, гламура, украшений, флирта, знакомств – это про нее. Но, несмотря на внешность супермодели, в глубине это очень домашний, скромный, застенчивый даже, добрый и нравственный человек. Настоящие Весы (родилась 16 октября). Обойти вниманием ее невозможно. Не только из-за привлекательной внешности, но и из-за личного обаяния, необыкновенного чувства юмора и внутренней силы. Эта золотая медалистка, возможно, не сильно интересуется «тэндэнцыяй да складовага сінгарманізму», субсидиями и субвенциями, а также Participle I, II и т.д. Зато она здорово умеет поддержать друга в трудную минуту, и ей присуща особая житейская мудрость. Обожает Maroon 5 и ретро, чем, собственно, уже успела и меня заразить. Что ж… С красотой не поспоришь…
Гэта цікава
Калі мужчына, звяртаючыся да каханай, называе яе залатой, ён ніколькі не перабольшвае. Вучоныя сцвярджаюць, што ў арганізме жанчыны ў 5-6 разоў больш золата, чым у арганізме мужчыны. Прычына пакуль невядома. Аднак прадстаўніцы прыгожай паловы чалавецтва не павінны занадта ганарыцца, бо ў іх у 5-6 разоў больш ртуці, чым у мужчын. А ртуць, як вядома, ядавітая.
Што прыцягвае мужчын у жанчыне?
Так бывае: мужчына абавязкова акідвае поглядам амаль кожную жанчыну. Але няма магчымасці ўбачыць адразу УСЮ жанчыну. Штосьці ў ёй прыцягвае больш увагі, штосьці менш. Мужчыны перш за ўсё звяртаюць увагу на вочы жанчыны. А што на другім месцы, на трэцім? Пра гэта сведчыць вынік сцыялагічнага даследавання:
Вочы – 22,4 % Вусны – 7,9 %
Фігура – 14,4 % Бёдры – 7,5 %
Бюст – 11 % Валасы – 6,6 %
Усмешка – 10,8 % Поступ – 5,4 %
Ногі – 10,4 %
[423x698]
Ірынка Лобан (на пачатку навучання – Грумандзь... Ніяк не прывыкну) – дзяўчынка з сонечнай усмешкай, акторка, паэтка.
Нарадзілася 29 верасня ў слаўным горадзе з цудоўнымі людзьмі – у Наваполацку. Аднак сваёй малой радзімай лічыць Полацк. Тут яе душа, тут яе натхненне. Можна шмат сказаць пра гэту адораную, працавітую, сціплую дзяўчыну з божай іскрай. Аднак лепш за яе гавораць яе вершы.
***
Вершы ад сэрца – вечная справа.
Талент у рукі – пісаць і пісаць.
Рыфмы складаць, напэўна, - забава –
Гэтыя вершы не хочуць чытаць.
Родная мова ў паэта, як зброя,
Слова, што з вуснаў ліецца, - ручай.
Шчасце – убачыць птушку на волі:
Раптам знікае з сэрца адчай.
Думка ірвецца ўвечары, ранкам.
Мара паэта вечна, бы сон,
Шчыра спявае ён калыханкі
На закате третьего года "жизни" уникальной группы, теперь чисто женской, а в далеком прошлом не без мужского элемента, мы решили создать ей дневник. ПОтому как НЕ запечатлеть где-то все подвиги отважных, веселых и находчивых дЭвушек просто кощунство! Звезд с неба не хватаем, но многое моГЕм =)))