Sésk åt eg háf réstað allu tingu það vantað allereða í gårdågu, en þær ær ein zak til talla.
Førsta åt minna ær þáð féllung af lakka kommunikatjons, sem kommað opp veð dø borta asyaspråkk milli með kona gått. Allar åðrar glemmað åðar glemman buing min - hunn enki æer gjøð.

O Dayy... þeßa "sƿēostor" ær "macia in arse" veð sin bessjiþa æerlik. Kvá zak ónjutnings háf eg hunns moð. Ví zijn enki vinnar, enki bræðra. Einlik "samlað" órðum í milli oß. Kønninga, eg sverr ðin ómakt til væra Mår til okkas Kryngs. Ne ken eg kvá þynkan åðra manðar Kryngs, omring þæm vill sprakka mér.

Enki háf for nú ónjutnyngum for Leeþa. Han ær ein goð, tíðar ævila, tíðar hovnarrlik manð, æer håpplik í vinnarlik samlayyar, talantað, veð, sésk meg, ein potentjal. Ær goð, heil und sieg deg, for nú, broðar!

En moð það pár ný, oppkommað, háf eg talla þá: люди, okka glév af vilja sprakkar í fréþa ok sér eg зé enskam væra inn í kandalar þeßas fangels - aat ykka alskápp skall væra styrk!.. lå væra eg gær hið enki, N. kenar kváðfor.

O N., N!, N min líban "sƿēosƿífa". For Kryng hást ðú inkein styrk ok makjt, hárst einlik ðin orleikum, ængar, mokkaþa og inkein tróþ ok tró þynk í "nosso teor". Ðú hást seyyað sem sést ðinsjálv enki þærí - magick is like a mirror.

Með réstað åver Kryng Våtnu D. og døing bort gjørings alli, háf eg vil til seyya: til sé ykku, í bæðru tíðu, ringu bæðru útsæþnyngu. Þrír sællskápar veð samar útkommar ær alltfør mykj! 3ENÁG AF MEG!

3enág þeßi bessjaþi ok fangelsningi, sorgi ófdelings - når Kniyg Tohundratwegg tallað "for slumpu sammanhæðaling" - Dayy, åt háfa alla logna ok með njutning, hið ær einlik vilja enska, fríð ok væra førdraglik!!!, það æran þrír slagórðar okki Ordri! Eg direktar meg til deg einlik for háf þynkað åt ærst mér ƿißa! Ðú, óglæðlik, ærst enki - kannst enki kjalpa rejtta brøjnum ykkum vinnum, ne kannst æen søkka.