Vérklika all það kjóðask, ær eftir goðuþe?  Í førmíððógu eg volða gråtta "sprakk þáu til meg!" for felaðamk ensome og trøð. Fallað vérk mikill í dógu, glæmmað eg alt svákið. Þess skytt allareda trøðåsumk! Ok kvara ær það styrk, på sem eg drøm? Nej, kommar inke sjálv, haha, igen sér. Sér, en kjó eg inte... eller kváð? Jæjá, gansjes órðum! Drakk néða til geskápp! ... Allareda tínde jár går å drakka meg þess dårskáp néða! Återigen, tomar órðar!