По обычаю невеста в первый день свадьбы должна обязательно украсить себя венком из руты, поэтому в старину не было девушки, которая не позаботилась бы заранее об этом важном для неё событии и не растила бы в своём саду руту.
Зимой растения прикрывали, чтобы всегда (на всякий случай!) были в запасе зелёные веточки. И позор был той барышне, у которой не оказывалось руты ко дню собственной свадьбы! Ведь одолжить руту можно было в порядке исключения только у самых близких – у сестры или у крёстной.
Сейчас трудно поверить, что рута, которая в Литве воспета в сотнях песен и растёт на протяжении столетий почти в каждом цветнике, на самом деле родом из Крыма...

Dm A7 Dm C F C F
Ho, rajdis, rajdis longe mi, Ho, rajdis, rajdis longe mi.
Dm Gm A7 Dm Gm A7 Dm
Al bien' veninte, al bien' veninte, al bien' veninte haltis mi.

Ligis mi ĉevalon al baril', ligis mi ĉevalon al baril'
Ĉe verdanta ruta, ĉe verdanta ruta, ĉe verdanta ruta ĝardenet'.

Skuis sian kapon la ĉeval', skuis sian kapon la ĉeval'.
Ve, kaj aĉe tretis, ve, kaj aĉe tretis, ve, kaj aĉe tretis verdajn rutojn ĝi.

Ploras elirinta knabinet', ploras elirinta knabinet'
Pro la verdaj rutoj, pro la verdaj rutoj, pro la verdaj rutoj kiujn tretis ĝi.

Ĉit! Ne ploru triste, knabinet'; Ĉit! Ne ploru triste, knabinet':
Ĉevaleton mian, ĉevaleton mian, ĉevaleton mian donos mi al vi.

Ne bezonas la ĉevalon mi, ne bezonas la ĉevalon mi,
Tute ne bezonas, tute ne bezonas, tute ne bezonas la ĉevalon mi.

Ĉit! Knabin', ne ploru pro ĉagren'; Ĉit! Knabin', ne ploru pro ĉagren',
Mi al vi donacos, mi al vi donacos, mi al vi donacos ringon el la or'!