Кого в ПЧ не ожидал увидеть, так кого-то похожего на SVetik-SVeet. Почитал дневник твой... Обычно такие люди ко мне не заходят... но что же, раз зашла - располагайся!
В колонках играет: Radiohead - Creep

LI 5.09.15
[700x494]

1. Схвати ближайшую книгу


2. Открой на странице 123.


3. Найди третье предложение.


4. Помести оное в своем ЖЖ... вместе с этими инструкциями.


5. Не пытайся выбрать книгу, возьми ту, которая ближе других в данный момент.


Ніл Гілевіч. Шчаслівыя хвіліны

- Што?
Вось такі трэці сказ...
В колонках играет: Lzy - Anastazja, jestem

LI 5.09.15

Оставьте в комментах цифру, что вы хотите сделать со мной.

Пост скопируйте себе в ЖЖ и узнайте что с Вами хотят сделать Ваши френды.


1. поцеловать


2. обнять


3. заняться сексом


4. полюбить


5. послать на...


6. в игнор


7. дружить


8. поговорить по телефону.


9. ICQ


10. побухать.


11. накуриться


12. сходить в кино/театр/клуб


13. умереть в один день


14. познакомиться вживую


15. пригласить в гости


16. погулять
В колонках играет: Angel Dust - Freedom Awaits

LI 5.09.15

Посмотрел фильмец "V значит вендетта". Конечно, фильмец прикольный, особенно если проводить паралели... Но банален, как идеи оппозиции. Что надо только сказать, и все люди выйдут на площадь... Однако же фильм классный, и я понимаю, почему его у нас в кинотеатрах не показывали... (или показывали?)

LI 5.09.15

Это было что-то!
Супер! Вообще, можете почитать у Арвэн, она тоже была...
Было человек 50 болельщиков команды "Надолга", и наши были лучше всех, но нас чуть-чуть засудили, но всё равно наши круче всех!!!!
Потом около 23 человек (и кэвээнщики, и болельщики) пошли отмечать во дворы, в том числе не просто так, а с некоторым количеством алкоголя, играли в бутылочку...
Постепенно кол-во людей таяло, пошёл дождь, блин, в конце концов мы спрятались в метро и, договорившись встретиться завтра, разъехались по домам.
Давно мы так не гуляли!

LI 5.09.15

Это было что-то!
Супер! Вообще, можете почитать у Арвэн, она тоже была...
Было человек 50 болельщиков команды "Надолга", и наши были лучше всех, но нас чуть-чуть засудили, но всё равно наши круче всех!!!!
Потом около 23 человек (и кэвээнщики, и болельщики) пошли отмечать во дворы, в том числе не просто так, а с некоторым количеством алкоголя, играли в бутылочку...
Постепенно кол-во людей таяло, пошёл дождь, блин, в конце концов мы спрятались в метро и, договорившись встретиться завтра, разъехались по домам.
Давно мы так не гуляли!

LI 5.09.15

Утомительное занятие, в доме - почти десяток часов, и лишь одни - на компе - переводятся автоматически...
В колонках играет: Reamonn - Alright

LI 5.09.15

Паспрабаваў RSS - спадабалася! Усё, што было можна, перавёў на рэсэсэ... нашмат зручней цяпер
В колонках играет: Reamonn - Head.In.My.Hands

LI 5.09.15

Так, мяне ўсё яшчэ адтуль не выперлі.
Раённыя алімпіяды ў гэтым годзе будуць усе разам, а таму трэ выбіраць адну.
Па матэматыцы за лік адказнікаў на карысць фізікі я падзяліў 3-4 месца.
Па Гісторыі заняў 2 месца.
Але пайду на белмову, калі, канешне, прайду, сёння вось пісалі.

А яшчэ нечакана атрымаў за чвэрць па хіміі ажно 8.
В колонках играет: Liberum Veto - Жыцьцё

LI 5.09.15

Умовы такія: табе даюць літару, ты павінны напісаць і растлумачыць 10 словаў на гэтую літару. Падхоплена ў Дзікай штучкі, калі каму цікава - пішыце ў каменты - дам літару.
У мяне "М".
1. Мінск - горад, у якім я жыву...
2. Мора - адна з самых прыгожых з'яў на свеце.
3. Мова - Беларуская, вядома ж.
4-5. Metallika і МРОЯ - гурты такія.
6. Маша - мая аднаклясніца і сяброўка.
7. Мы - лепей чым "я"
8. Магілёў - цікавы горад, я там быў ажно аднойчы.
9. Мост - праз раку або фігуральны.
10. Містыка - класны фільмавы жанр
В колонках играет: Chinaski - Podlйhбm

LI 5.09.15

Гурт MissTake выступае 28-га ў клюбе "Добрыя мыслі"! ( Магілёўская, 12). Гэта гурт маіх сяброў, яны рэпетуюць у маім гаражы:). Гэта будзе іх першы выступ у клюбе, падтрымайце іх, калі ласка!
В колонках играет: Reamonn - Everytime she goes away

LI 5.09.15
[346x369]

Учора ў метро кантралёрша запатрабавала ў мяне студэнцкі білет... значыць, на школьніка я ўжо не падобны...
і малыя дзеці называюць мяне не хлопчыкам, а дзядзяй...
куды коціцца сьвет...

LI 5.09.15

http://abko.ru/friend/

LI 5.09.15

Натрапіў на клясныя вершы:

20.
У пакоі няма ні сьвятла ні паветру
Нас дваццаць мы ўсе кагойсьці чакалі
Ды раптоўна над намі адчыніліся вокны
Ты зьявіўся і ўсе псальмы засьпявалі
Я ўсё бачыў, як ты забіраў да сябе іх
У вабдымках надзейна даваў ратаваньня
Вечар кожны адзін з дваццаці не вяртаўся
Ўсе лічылі цябе ўвасабленьнем каханьня
Там я мроіў аб тым, каб быць разам з табою
Твае вочы мяне не жадалі заўважыць
Ты заўсёды глядзеў на таго, хто быў побач
Я малітвы чытаў, каб цябе не зняважыць
У апошнюю ноч я застаўся адзіны
Ты ўзяз ў рукі мяне і запальнічкай цвіркнуў
Тры хвіліны я жыў я лятаў і я дыхаў
Я наіўна лічыў што ніколі не знікну
Пачак скончыўся больш цыгарэтаў ня будзе
Надышоў час для іншых паверыць у мары
І хоць ззяюць усюды залішнія думкі
Хай забойцы ня знойдуць чаканай ахвяры

Ябры
Яны прыходзяць, каб толькі пад'есьці
Яны злуюцца, калі мала ёсць жратвы
Ўсё роўна, што ў цябе не ўсё ў парадку
Дармовы харч ім трэба а не ты
Ўсё што заўгодна згодны яны зжэрці
Ім напляваць, што ты разьбіты ўшчэнт
Я б нават пагадзіўся з такім станам,
Калі б не ізалентавы брэзэнт
Яны нябачна рушаць зпаміж намі
Які з'яўляецца, калі са мной яны
Усё ядуць п'юць каву відык круцяць
І чымся ўсё ж нзадаволены
Ня здолею трываці гэта болей
Адолець як засьпінны шэпт яброў
Хаця б я не жадаў жыцця ў пакеце
Дык прыйдзецца пабачыць іх ізноў.
В колонках играет: Green Day - Shes A Rebel

LI 5.09.15

... Не люблю яйца, они ниже моего достоинства!
В колонках играет: Gods Tower - Eye For An Eye

LI 5.09.15

Не, ну это вообще...
Давняя знакомая по переписке, из Латвии, год назад перестала отвечать на письма, думал, чё случилось-то с ней... Сегодня, да вот прям только что присылает пясьмо:
"привет :)", я посылаю ответ и получаю сообщение, что сообщение не доставлено.
В колонках играет: Nirvana - Plateau

LI 5.09.15

Заўтра - Сусветны дзень жывёл. ЖЫВОТНЫХ і Бабруйск - са святам!
В колонках играет: Rammstein - Mann gegen Mann

LI 5.09.15

Па замове Незразумелай знайшоў час і дадрукаваў.
Вандроўнікі. Разьвітаньне.
03.04.06, рэцыдыў існаваньня
Доктар абвёў вачыма пакой. У ім сядзела чалавек трыццаць, на стульлях, на крэслах, на канапе - усім што ўдалося прынесьці на гэтыя цесныя квадратныя метры. Яны ціха перашэптваліся, але калі Доктар загаварыў, змоўклі.
- Мой...твор...аповед..."Разьвітаньне", - ён адкашляўся, - Я сяду, добра? - ён сеў на сваё ўлюблёнае крэсла па цэнтру і, трохі супакоіўшыся, пачаў.
... Пісьменніка вельмі любілі і паважалі ў горадзе. Усе, напісаўшы што-небудзь кольвечы добрае, несьлі твор на рэцэнзію да Пісьменніка. Калі ён гаварыў "нядрэнна" - гэта быў ашаламляльны посьпех. Ну а калі твор ацэньваўся як "добра" - гэта была неперадавальная радасьць і гонар на ўсё жыцьцё.
Аднойчы, чарговым, нічым не прыкметным ранкам яму прынесьлі невялікую папку з паўтузінам звычайных вучнёўскіх сшыткаў. Як яму патлумачылі, аўтар скончыў жыццё самагубствам...
Дзяўчына цяжка ўздыхнула. Доктар працягнуў.
...І родныя вырашылі аддаць творы Пісьменніку. Ён дастаў сшыткі з папкі. У першых трох былі апавяданьні. Прачытаўшы па некалькі старонак, ён адкідваў іх убок. Потым узяў было сшытак з вершамі, але вырашыў пакінуць на потым, бо на апошнім сшытку значылася: "Разьвітальныя думкі. 30 красавіка". Пісьменнікава сэрца забілася часьцей. Апошнія запісы... Ён асьцярожна адгарнуў сшытак на першай старонцы і, стоіўшы дыханьне, паглыбіўся ў чытаньне.
"Калі вы знойдзеце гэты сшытак, мяне ўжо ня стане. Дазволіў б я прачытаць гэта камусь пры жыцці!..
Доктар крытычна паглядзеў на гледачоў і выкрэсьліў апошні сказ.
...Усе мае рэчы раздайце сябрам, як хоць нейкую памяць пра мяне...
На гэты раз Доктар, яшчэ не прачытаўшы ўслых, паматляў галавою і закрэсліў некалькі радкоў.
...У куртцы, ва ўнутраным кармане, ляжыць мэдальён. Яго аддайце ёй... Я заказаў яго год таму, але так і не наважыўся падарыць.
Ня трэба нікога вінаваціць у маёй сьмерці. Калі хто і вінаваты - гэта я сам.
Я кахаў яе, аддана, не зважаючы ні на што, быў цалкам залежны ад яе. Станавіўся найшчасьлівейшым у сьвеце толькі таму, што яна павіталася са мною, і горкім нешчасьліўцам з-за таго, што яна прайшла міма, не заўважыўшы...
Суправаджаемы ціхім сьмехам слухачоў, Доктар адным вялікім крыжом закрэсльліў цэлую старонку і недзе на палях з хвіліну штось пісаў. Потым урэшце працягнуў.
...Так, мы былі аднакляснікамі, можа быць, сябрамі. Але не болей. І я ўжо змірыўся такім цярплівым чаканьнем - я хоць быў ля яе, і яна са мною размаўляла - гэта было дастаткова. Але лёс не даў мне ні адзінга шанца. Падчас размовы з агульнай знаёмай я даведаўся, што яна кахае іншага. Я проста замінаў ёй, ейнаму шчасьцю! Маё жыцьцё раптам выцвіла, сталася шэрым і бязсэнсоўным. Усё, дзеля чаго я жыў. Не магу болей выносіць гэтае бязглуздае існаваньне! Пакідаю вам усё. Не замінаю. Напісашы развітальны верш, сыходжу. Прабачце мяне. Паспрабуйце зразумець. Пакуль. Калі ласка, прабачце мяне..."
Далейшае Пісьменнік ужо ведаў: праз дзень юнака знайшлі ў лесе мёртвым. Ён залез на дрэва ля абрыва і скокнуў унізю Ягонае цела раскінулася на зямлі бы марская зорка, недарэчна, як усё ягонае жыццё. Твар адлюстроўваў бязьмежны спакой, нібы ён нарэшце адпакутваў, завершыў свой шлях.
Але абяцанага развітальнага верша не было. У задуменнасці Пісьменнік прагартаў сшыткі і толькі потым здагадаўся зазірнуць у папку, дзе сапраўды ляжаў адзінокі лісток з некалькімі вершаванымі радкамі.
Апошні адлік. Няма шляху назад.
Адлічваю я з дзесяці да нуля.
Цягнік набліжаецца. Тры. Два. Адзін.
Колы скрыгочуць. Сьвісьціць мне цягнік.
Заплюшчваю вочы. Сябры, Родны край,
Прабачце!.. Ўлятаю
У пекла, не ў рай.
Пісьменнік задумаўся. Атрымоўвалася нейкае несупадзенне, хоць, натуральна, Юнак мог напісаць пра цягнік у алегарычным сэнсе... Цягнік жыцця... Ён выйшаў на вуліцу, у роспачы пашпацыраваў да могілак. Юнака ўжо пахавалі. Ля ягонай магілы сядзела адно толькі нейкая дзяўчына. Яна не плакала, толькі задуменна разглядала заціснуты ў руцэ мэдальён.
Ён таксама прысеў ля магілы.
- Прабачце, вы...
- Я яго... знаёмая, - ціха вымавіла яна.
- Вы ж тая, каго ён... кахаў? - асьцярожна спытаў Пісьменнік, - прабачце, - раптам, спужаўшыся сваіх словаў, загаварыў ён, - можаце не адказваць... я... я пайду лепей...
- Не, застаньцеся. Так, ён кахаў мяне. Я... не, я яго - не. Я так думала. Але ён... ведаеце, надзейны сябра, ну й што што з дзіўнасьцямі? Ва ўсіх яны ёсць, усе мы болей ці меней вар'яты... Цяпер стала пуста ў душы... - яна змоўкла.
Маўчаньне абарваў Пісьменнік.
- Мне прынеслі яго вершы... Я знайшоў апошні, які ён напісаў перад сьмерцю... - ён дастаў лісток.
Дзяўчына прачытала, памаўчала і з сумнай усьмешкай вымавіла:
- Ён спачатку хацеў кінуцца пад цягнік... Лёг на рэйкі... Але машыніст пасьпеў затармазіць... Тады ён пайшоў у лес і... - яна уздыхнула.
Пісьменнік трохі шчэ пасядзеў, а потым устаў і паціху пакрочыў прэч. За брамай могілак яму стала трохі лягчэй і ён паскорыў хаду.
Але ад гэтай пары ён стаў разгублены, гадзінамі Читать далее...

Чытайце навіну: http://news.tut.by/74762.html
В колонках играет: Nirvana - Dumb

LI 5.09.15
[400x581]

Рядом с кроватью стояли миска с леденцами и бутылка с прозрачной жидкостью, произведенной на сложном перегонном кубе, что был спрятан за дровяным сараем. Жидкость эта не была виски, не была она и джином, зато крепость ее составляла 90 градусов. Это «лекарство» очень помогало в тревожные моменты, иногда возникавшие в три часа ночи, когда нянюшка просыпалась и никак не могла вспомнить, кто она. После стаканчика прозрачной жидкости нянюшка попрежнему не помнила, кто она, но это уже не имело значения, потому что она становилась совсем другим человеком.

Все дело в том, что у эльфов нет этой, как ее… на «эм» начинается…
– Манер?! –
Ха! Правильно, но не это.
– Мышц? Мускуса? Мистерии?
– Нет. Нет. Нет. Ну, это нечто вроде того, как ты относишься к точке зрения других людей…Веренс попытался представить мир так, как представляла его матушка, и тут до него дошло.
– Эмпатии?
– Правильно.
В колонках играет: Nirvana - Old Age (Nevermind Outtake)

LI 5.09.15