Настроение сейчас - файна!

 

Калі мне будзе сорак дзевяць,
ці нават, пяцьдзесят,
я буду жыць па-чалавечы,
плённа працаваць.
я запалю адну свечу
і красамоўна памаўчу,
і усё тады пачну з нуля...

Калі мне будзе трыццаць восем,
я скажу ОК!
Цяпер я ужо зусім дарослы,
не тое, што раней.
Усё Шматзначна і ярчэй,
няма зачыненых дзвярэй,
 усё як трэба толькі мне...

Калі мне будзе дваццаць дзевяць,
 а можа, дваццаць пяць,
я буду і кахаць, і верыць,
 марыць і жадаць.
Збудую свой уласны свет,
які разбурыцца ўшчэнт,
і будзе выпіта да дна...

Калі мне будзе васемнаццаць,
 мой улюбёны узрост
я буду сам сабе здавацца
старэйшым, чым я ёсць.
 У вачах і сонца і туман.
Прайсці праз крыўду і падман,
 і падаць з вышыні уніз...
Вось такі капрыз...

Калі мяне яшчэ не будзе,
 буду толькі я,
 і будзе травень, будзе студзень,
Неба і зямля.
Я не аб чым не папрашу,
Адкрыю сэрца і душу
і На прастору палячу
і на увесь голас закрычу:
Мама, тата, гэта я!
Неба, сонца і замля...
Мама, тата,я люблю
Сонца, неба і зямлю! 

(с) Незалежная Рэспубліка Мроя