Стала цесна ў роднай хаце,
Я яе тады пакiнуў.
Плакала прад Богам мацi,
Каб яе сынок не згiнуў.
Чэрствы быў да слёз матулi,
Бо мяне ўжо чакалi,
Маё сэрца прыгарнулi
Велькiя чужые далi.
Мне здавалася, што будзе
Ў той старонцы шчасця многа.
Але ж я не ведаў, людзi,
Што пайшоў не той дарогай.
Фарбы мiру пачарнелi,
У сваiх грахах я гiнуў
Калi б не Хрыстос Збавіцель -
Ён Адзiны не пакiнуў.
Ён падняў мяне з балота,
Ён наш Госпад мiласцiвы.
Зняў з душы маёй журботы,
Ён зрабiў мяне шчаслiвым.
Не блукайце, не шукайце,
Бо не знойдзiце нiчога.
Сэрца вы Хрысту аддайце,
Ён нас прывядзе да Бога.
------------
Стихи; Владимир Синькевич
------------
плейкаст:Людмила Д