ՄԱՐԳԱՐԵ՝ ՄԱՐԳԱՐԵՈՒՀԻՆ
15-06-2012 02:07
к комментариям - к полной версии
- понравилось!
[400x533]
вверх^
к полной версии
понравилось!
в evernote
[400x533]
Նախքան այս նկարի մեկնաբանելը շատ կարևոր է, որպեսզի մեջ բերեմ Եվհովա Աստվածի խոսքերը որ Иоиль մարգարեի միջոցով էր ասել. «Я пролью Дух Свой из каждой плоти, и сыновья Ваши, и дочери будут пророчествовать» (гл.2 ст.28): Այսինքն խոսքը մարգարեի ու մարգարեուհու մասին է, իսկ 28 ոտանավորի տակ թաքնված է 28թվականը: Այսինքն 1999 թվականը, այդ Տեր Աստվածի և մարգարեների հաշվարկով, այդ 2028 թվականն է երբ մարգարեն և մարգարեուհին պետք է անեին Իրենց մարգարեությունը:
Իսկ Հովհաննես Աստվածախոսի «Հայտնություն» գրքի 11 Գլխում Մենք Հովհաննեսից իմանում ենք, որ Տեր Աստվածը ասում է.
Եվ կտամ Իմ երկու վկաներին, և Նրանք 1260 օր մարգարեություն կանեն:
Այսինքն 1260 օրը թվերով է գրված, որպեսզի մենք նրա տակ նաև հասկանանք 12 տարի և կեսը, այսինքն Նրանց մարգարեությունը սկսվելու էր 1998 թվականին: Քանի որ այն չեղավ, ապա մարգարեությունը երկարաձգվելու էր 12 տարի, որ այդ արդեն 2011թվականն է, Իսկ կես տարին արդեն կլինի 2012 թվականի հունիսի վերջը:
Այդ իրավ երկու ձիթայուղ են և երկու լուսամփոփ, կանգնած Տեր Աստվածի առջև Երկրում:
Այսինքն Նրանք Իրենց մարգարեությամբ իրավ լուսավորելու են մարդկանց գիտելիքները:
Եվ եթե ով կցանկանա Նրանց նեղացնել, ապա Նրանց խոսքերից կրակ դուրս կգա և կհոշոտե Նրանց թշնամիներին, եթե ով կցանկանա Նրանց նեղացնել, դրանք սպանվելու են:
Նրանք ունեն իշխանություն փակել երկինքը, որպեսզի Իրենց մարգարեության օրերին Երկրի վրա անձրև չգա, և ջրերի վրա ունեն իշխանություն՝ վերածելու արյան և անդամալուծեն հողը տարբեր խոցերով, երբ միայն կցանկանան:
Այսինքն վկաների վկայության օրերին, այս երկու վկաները Տեր Աստվածից ժամանակավոր կստանան Աստվածություն: Որովհետև, միայն Աստվածն է ամենակարողը որ իշխում է երկնքին(Տեզերքին), հողին, ջրին և կրակին: Այսինքն Տեր Աստվածը մարդուց տարբերվում է միայն մի բանով, որ Նրա բերանից դուրս եկած ամեն մի խոսք կատարվում է: Այսինքն, որպեսզի լավ ընկալեք ասեմ մի պարզ խոսք Աստվածին տրված է «կախարդություն», այդ պատճառով էլ Նրա բերանից դուրս եկած խոսքը անմիջապես կատարվում է: Հենց այս հատկություններով էլ Աստված տարբերվում է մարդուց:
Օրինակ, եթե մարդուն հարկավոր է չիթ կամ սատինից կտորեղենը, ապա մարդը անպայման պետք է, սկզբից ցանի բամբակի սերմը, հետո խնամի այն, որպեսզի աշնանը ստանա բամբակ: Հետո այն դաշտերից հավաքում են և ուղղարկում են գործարան, որպեսզի անցնի մի քանի գործողություն, այսինքն սկզբից բանկապռոշ, մանարան, գործվածքային, հետո օտեկա կոնտրյոլները այն որակավորում են, նոր մտնում է չթի բաժանմունքը, որ այդ ներկատունն է: Միայն այսքան քրտնաջան աշխատանքի և գործողություններից հետո նոր մարդը ստանում է չիթը:
Իսկ Աստվածին այս գործողությունները պետք չի գալիս: Նա միայն սկզբից Իր մտքում մտածում է, այդ կտորի որակը, գույնը և նախշերը, հետո նոր Իր պատկերացածով ասում է, «թող լինի չիթ», և նույն րոպեին Նրա բերանից դուրս եկած խոսքով ստանում է, այդ Իր պատկերացած չիթը, որքան որ ուզում է:
Կամ եթե պետք է ավտոմոբիլ կամ Տեզերանավ, ապա Աստված սկզբից մտածում է, թե ինչպիսին է լինելու հետո նոր, Իր այդ պատկերացածով ասում է թող լինի, և նույն րոպեին այն ստանում է:
Կամ եթե ոսկյա մի իր է պետք, նորից Նա մտածում է, ձևը, գրամը և այլն ասում է և անմիջապես լինում է:
Կամ եթե Աստված մահ է տալիս մարդուն, ապա այդ պահին Մեր աչքերից գաղտնի վերածնեցնում է Նրան և տանում է Իր Արքայությունը, այսինքն մի մարմինը մահացած մնում է, իսկ երկրորդ հարություն առած ֆիզիկական մարմնով գնում է:
Կամ, Եվհովա Աստվածը զռամյալ ծերունուն կամ կնոջը մի ակնթարթում կարող է դարձնել երիտասարդ, կամ երիտասարդին ծեր:
Ահա այս հատկություններով էլ Եվհովա Աստված տարբերվում է մարդուց: Չկա այնպիսի մի բան որ Աստված չկարողանա կատարել:
Իսկ հիմա մեջ բերեմ Նոստրադամուսի այս ցենտուրը և կատրենը:
Предпоследнее имя Пророка
Возьмет Диана в день своего отдыха.
Его бешеный ум заведет далеко,
Он освободит большой народ от угнетения.
(ц.2 к.28)
Предпоследнее имя Пророка, այսինքն խոսքը Иоиль մարգարեի ասած, մարգարեի և մարգարեուհու, ինչպես նաև Հովհաննես Աստվածախոսի երկու վկաների մասին է, որ նախքան Տեր Աստվածի Որդիների վերադարձը Երկիր, այս երկուսը՝ պետք է բացեին Աստվածաշնչի բոլոր
գաղտնիքների մեկնաբանությունը:
Բայց Նոստրադամուսը այս և հաջորդ տողում գրում է որ նախավերջին մարգարեի անունը վերցնելու է Դիանան Իր հանգստյան օրը: Այսինքն մարգարեի փոխարեն էլ մարգարեուհին է խոսելու, որովհետև Դիանան այստեղ Աստվածուհի է, և Դիանա անվան տակ Նաստրադամուսը ծածկագրել է մարգարեուհուն և Նրա գործողությունը, այսինքն այդ « Деяние» բառն է, որ նշանակում է հրաշագործություն, որովհետև հրաշքներ կարող են գործել միայն Աստվածները և Աստվածուհիները: Այսինքն այդ օրերին մարգարեուհուն Եվհովա Աստվածից կտրվի Աստվածություն, որպեսզի Նրա ամեն մի խոսկքը լինի կատարվող:
Իսկ մարգարեն որ ազգությամբ Ռուս մի երիտասարդ է, այսինքն Ռուս Մեծ Կնոջ Որդին է, Նրա փոխարեն Աստվածաշնչի մեկնաբանությունը տալու է միայն մարգարեուհին, այն պատճառով որ Նա Հայկազուհի է, այսինքն Հայ է: Լավ տեղյակ է Իր ազգի պատմությանը, գիտի Իր լեզուն, նաև գիտի Իր հայրենի լեռնաշխարհը, լավ հասկանում է Ռուսերենը, նաև ծանոթ է Ռուս ժողովրդի պատմությանը: Եվ մի քանի բառ էլ գիտի թուրքերեն: Որովհետև Աստվածաշնչի գաղտնիքը կարող է բացել միայն, այն մարդը որը լավ քաջատեղյակ է, այս ամենից:
Օրինակ Աստվածաշնչում հիշվում է «Филистимское Газ» բնակավայրը: «Газ» - ը, այդ «Ղազ» բառն է: Այդ Թուրքերեն բառ է որ նշանակում է «սագ», և մինչև հիմա այս «ղազ» բառը, Հայկազունիները օգտագործածում են Իրենց խոսակցության մեջ: Եվ նաև «ղազ» բառը Հայկազունիները այն օգտագործում են, որպես «вызывающий» խոսք, այսինքն «ղազ» բառի տակ թաքնվծ է «թույլ տղամարդ» բառերը: Այսինքն «ղազ» բառը ծնում է «вызывающий» խոսք, այդ պատճառով էլ երբ Սամսոն մարգարեն Գազում իշու գանգով խփելով սպանում է հազար Филистимлян, Նա Իր ձեռքից գցելով իշու գանգը, ուժեղ ծարավի զգացումից թուլանում է, և վախենալով որ կմեռնի և կնկնի թշնամու ձեռքը, ապա Տեր Աստվածին խնդրանքով դիմելով ջուր է խնդրում:
Եվ Աստված այդտեղ փոս է բացում, որտեղից ջուր է հոսում, և Սամսոնը խմելով ջուրը, վերադարձնում է Իր հոգին և այդ տեղը Նա անվանում է «источник взывающего», այսինքն «Ղազանչի»: Այդպիսով էլ հետագայում Ղազը դառնում է Ղազանչի, իսկ մարդիկ եթե չեմ սխալվում «Газ» բառը շփոթում են բնական «գազ» բառի հետ:
Ես արդեն մի քանի անգամ Հայկական հեռուստացույցով տեսել եմ մի վավերագրական կինոնկար, որտեղ գլխաշորը գլխին մի փոքրամարմին կին հնեաբան, ծնկաչոք նստած է քառակուսի մակերես ունեցող մի քիչ բացված խոնավ հողի կենտրոնում: Իսկ ձեռքին ունի բռնած մի կենդանու գանգ, և Նրանից հարցազրույց են վերցնում:
Այդ կինը ցույց տալով խոնավ հողը ասում էր, որ այդտեղ ջուր է եղել: Իսկ երբ Նրան հարցրին թե ձեռքինը, ինչ կենդանու գանգ է, Նա պատասխանեց. - «երևի ձիու»:
Երբ Ես տեսա այդ վավերագրական կինոնկարը, անմիջապես հասկացա որ մարգարե Սամսոնի կանգնած տեղն է գտել, այդ կինը երբ Սամսոնը ձեռքից գցում է իշու գանգը և Աստվածից ջուր է խնդրում: Որովհետև Աստվածաշնչում նաև ասվում է, որ մինչև Մեր օրերը, այդ իշու գանգը պահպանվել է, և գտնվում է նույն վայրում որտեղ գցել է Սամսոն մարգարեն:
Իսկ «Իր հանգստյան օրը» բառերի տակ թաքնված է հետևյալ միտքը, որ մարգարեուհին Իր մարգարեությունը կանի երբ կհասնի թոշակի հասակում: Իսկ թոշակառու կնոջ հասակը, այդ 50 – 55տարեկանն է:
«Նրա կատաղած միտքը կհասնի հեռուն», այսինքն, այստեղ արդեն խոսվում է մարգարեուհու սուր մտքի մասին, որ Նա տիրապետում է եզակի իմաստունությամբ, և օժդված է մարդկային տարբեր տեսակի դրական կարողություններով:
«Նա կազատի մեծ ժողովուրդին չարչարանքներից», այստեղ «մեծ ժողովուրդ» բառի տակ թաքնված է «սուրբ ժողովուրդ» բառը, իսկ Տեր Աստվածի սուրբ ժողովուրդը, այդ Հայկազունիներն են որ հիմա Իրենց անվանում են Հայեր: Եվ Նաստրադամուսը այս տողերում հակիրճ նկարագրում է Հայկազունիների ներկայիս իրավիճակը, այսինքն աշխատանք չունենալու պատճառով մարդիկ չեն կարողանում կերակրել Իրենց ընտանիքներին, այդ իրավիճակից դուրս գալու պատճառով Հայկազունիները փաղչում են Իրենց հայրենիքից:
Եվ Աստված սպասում է թե, երբ մարգարեուհին կկատարի Իր կամքը, որ այդ Աստվածաշնչի գաղտնիքների մեկնաբանությունն է, դրանից հետո նոր Աստված կուղարկի Երկիր Իր Որդիներին: Եվ Նրանց վերադարձով վերջ կդրվի Հայկազունիների ծանր կացությանը:
Իսկ ցենտուրի և կատրենի համարակալումը նույնպես Նաստրադամուսը տալիս է 2028 թվականը, այսինքն 2 –ը այդ 2000 - ն, իսկ 28 – ը, այդ արդեն 2028 թվականն է, որ Երկրի հաշվարկով, այդ 1999 թվականն էր:
Այդ պատճառով էլ Նոստրադամուսը, այս նկարում նկարել է մարգարեին, բայց քանի որ Նրա փոխարեն մարգարեուհին է մեկնաբանելու, ապա Նրան պատկերել է մի քիչ կանացի:
Այս նկարում պատկերված է մարգարեն, որ կանգնած է Երկրում: Իսկ Երկրի տակը կարծես մետաղյա бункер –ն է, որ ամրացված է չորս մեխերով(շուռուպներով), և ունի երեք կամարներ, որոնց արանքում՝ մի կողմում վեց թևանի աստղն է, իսկ մյուս կողմում՝ Սատուրն է:
Երբ նայում եմ առաջին կամարին, ապա կամարի միջի, այդ մուգ զանգվածը նմանեցնում եմ Անգլերեն «S» տառին: Իսկ երկրորդ կամարի միջի զանգվածը կարծես թե երկիր լինի: Իսկ երրորդ կամարը՝ այդ թռչող ափսե է պատկերված:
Մարգարեի ոտքերի մոտը, երկու կողմից առյուծներ են, որոնք առաջին թաթերի մեջ ունեն պահված կարմիր վարդի ճյուղեր:
Մարգարեն հաքած է շախմատաձև գործվածքով հակուստ և թիկնոց: Սև հագուստի վրա գոտկատեղից մինչև կուրծքը պղնձագույն բազմապատկման (խաչաձև) նշանն է: Իսկ գլխին կրում է Ուղղափառների գլխի իրը, որի ծայրին геральдическая Շուշանն է:
Մարգարեն՝ աջ ձեռքում ունի պահած պղնձյա գավազան, որի ծայրամասում կան երեք խաչեր: Իսկ երկնքում, այդ խաչերից աջ՝ արեգակն է, որ ունի ութ պարույրներ և ութ սուրեր: Երբ նայում ենք արեգակի տակի կենտրոնական սրի երկու կողմերի պարույրներին, ապա տեսնում ենք, որ աջակողմյան պարույրի ծայրը, իրենից ներկայացնում է հինգ թիվը, որ արեգակին է նայում: Իսկ, ձախակողմյան պարույրի ծայրը՝ իրենից ներկայացնում է մեծատառ Հայերեն «Հ» տպատառը:
Շարունակելի...
Вы сейчас не можете прокомментировать это сообщение.
Дневник ՄԱՐԳԱՐԵ՝ ՄԱՐԳԱՐԵՈՒՀԻՆ | Сандухт_Галстян - Загадочная женщина |
Лента друзей Сандухт_Галстян
/ Полная версия
Добавить в друзья
Страницы:
раньше»