• Авторизация
Дневник Сандухт_Галстян Лента друзей - Дневник - Полная версия


Без заголовка 15-06-2012 01:58 к комментариям - к полной версии - понравилось!


 

 
     Ձախ ձեռքում մարգարեուհին պահում է երկու խաչաձև պահած պղնձյա մեծ բանալիներ, որոնց կենտրոնում նաև գտնվում է մի պղնձյա հենակետ, որի ծայրին շառ է, որ  ունի պղնձագույն օղակ: Իսկ շառի ծայրի կենտրոնական մասում խաչ կա: 
     Այդ բանալիներից և շառից ձախ, երկնագույն ամպիկի վրա պղնձագույն հագուստով կիսածնկաչոք հրեշտակն է, որ ձախ ձեռքը վերև մեկնած պահում է մի մեծ փետուր: Իսկ աջ ձեռքով բերանին մոտեցրած փողն է փչում: Եվ, այդ փողը այնքան երկար է, որ կպչելով շառի վրայի խաչի ծայրին անցնում է, այն կողմ:
    Бункер – ն, այստեղ խորհրդանշում է Տեզերքը, երեք կամարները՝ այդ խորհրդանշում է «Երրորդությանը», այսինքն Նաստրադամուսը, այդպես ասում է, որ աշխարհքը հիմնված է «Երրորդության» վրա: Վեց թևանի աստղը՝ այդ Եվհովա Աստվածի Որդիներն են, իսկ Սատուրնը՝ այդ Տեր Աստվածի Արքայությունն է: Իսկ չորս շուռուպները, որ ամրացված է бункер – ը՝ այդ չորս դարաշրջաններն են: 
    Առաջին կամարը՝ այդ առաջին դարաշրջանն է: Նաստրադամուսը, որ առաջին կամարի մեջ նկարել է «S» տառը, իսկ վերևից՝ կամարի ձախ անկյունում վեց թևանի աստղին, այդ նշանակում է, որ Աստված աշխարհի արարման դեռ սկզբից սպասում էր, որ մինչև III –րդ դարաշրջանի վերջին մոտ՝ Երկրում պետք է ծնվեին «S» տառի անձը և Իր վեց Որդիները: Եվ, այդ մասին գիտեին նաև Երկրում:
   Մարգարեի կրծքավանդակի տակի պղնձագույն խաչաձև նշանը, այդ մատնանշում է Երկիրը իր չորս կողմերով: Իսկ շախմատաձև գործվածքով հագուստը՝ այդ նշանակում է, որ Տեր Աստվածի կողմից ամբողջ Երկրի կյանքը իսկզբանե եղել է ծրագրված: 
    Իսկ մարգարեի երկու կողմերի վարդերով հզոր առյուծների  ներքո երկու մեծ պատմական դեպքեր են թաքնված:  Մենք տեսնում ենք, որ մարգարեուհու աջակողմյան առյուծը գլուխը վեր բարձրացրած, վեհ ու հպարտ նստած է հետևի ոտքերի վրա միաժամանակ, ինչպես հենակ հենվելով առջևի ձախ թաթին, իսկ աջ թաթով վերև պահած բռնել է մի մեծ վարդի ճյուղ:                                           
      Վարդը՝ այդ խորհրդանշում է կնոջը, իսկ աշխարհի միակ կինը՝ այդ Հայաստանն է, քանի որ Հայաստանի ամբողջ տերրիտորիյան՝ այդ կին է: Իսկ առյուծը նրա հզոր անցյալն է, այսինքն առյուծը՝ այդ Տիգրան Մեծի թագավորության տարիների Սփյուռքի հզոր թագավորությունն է: Իսկ առյուծը, որ նստած է վեհ ու հպարտ՝ այդ նշանակում է, որ Սփյուռքի թագավորությունը էլ ոչ մի թագավորի օրոք, այդքան մեծ ու հզոր չի եղել, ինչպես եղել էր Տիգրան Մեծի ժամանակ: Առյուծը, որ բռնել է վարդը՝ այդ նշանակում է Աստվածի կամ Աստվածի Որդիների Երկիր գալուն մոտ՝ այդ Սփյուռքի հզոր թագավորությունից մնալու էր միայն կինը: 
     Մարգարեուհու ձախակողմյան  առյուծը նույնպես նստած է մյուս առյուծի պես, բայց տեսնում ենք որ, այս առյուծը չունի մյուս առյուծի վեհությունը և փառահեղությունը: Եվ, այս առյուծը բռնել է մի մեծ վարդի ճյուղ, որի վրա բացի մեծ վարդից կա ևս երկու փոքր վարդեր: Բայց մի վարդը, որ առյուծի երախի տակն է գտնվում, այն անգույն է: Այդ պատճառով էլ կարծես թե, այդ վարդը բաղկացած է, միայն մի մեծ և  մի փոքր վարդերից:
     Մեծ և փոքր վարդերը՝ այդ Սփյուռքի և Հայկազունու թագավորություններն են: Այսինքն Տիգրան Մեծի մահից հետո Եվհովա Աստվածի կամքով Սփյուռքի թագավորությունը բաժանվեց երկու մասի: Տասը կալենը(կլանը, ցեղ) կոչվեց Հայկազուն, այսինքն Իզրաիլ, իսկ երկու կալենը(ցեղը) մնաց Սփյուռք: Այդ մեծ և փոքր վարդերը, որ ունեն մի ընդհանուր ճյուղ, այդ նշանակում է, որ ճիշտ է նրանք երկու թագավորություններ եղան, բայց մնացին մի ազգ: Այս առյուծը որ նստած չէ վեհ և փառահեղ, այդ նշանակում է՝ ճիշտ է նրանք եղան երկու հզոր թագավորություն, բայց արդեն չունեին այն վեհությունը և փառահեղությունը, որ կար Տիգրան Մեծի ժամանակ:
     Մեր օրերի պատմաբանները և գիտնականները, այդ թագավորությունները կոչեցին Մեծ Հայք և Փոքր Հայք: Մեծ Հայքը, Մեծ կոչվեց, ոչ թե իր տերրիտորիյան էր մեծ, այլ այն պատճառով, որ նա բաղկացած էր Հայկազունու տաս ցեղերից:  Իսկ Սփյուռքի տերրիտորիյան, որ այն շատ հսկայական էր, բայց, որ նա փոքրամասնություն էր կազմում, այսինքն բաղկացած էր միայն Հայկազունու երկու ցեղերից, այդ պատճառով էլ նա կոչվեց Փոքր Հայք: Նախքան Վավիլոն՝Ռուսաստան գերվելը Սփյուռքի թագավորությունը ճիշտ է չէր կոչվում Փոքր Հայք, բայց Սփյուռքի թագավորություն բառի իմաստի տակ միշտ էլ հասկացել են փոքրամասնություն, քանի որ Սփյուռքի թագավորությունը երկու մասի բաժանվելուց հետո, Սփյուռքին մնաց միայն երկու կալենը:  
     Իսկ առյուծի երախի տակի մի փոքր վարդը, որ անգույն և համարյա կարծես թե անտեսանելի է, այդ նշանակում է, որ նա թագավորություն չէ:  Այդ վարդը՝ Լեռնային Ղարաբաղն է Սփյուռքի պարծանքը, այսինքն Լեռնային Ղարաբաղը՝ այդ Հին Հերուսաղեմն է, որ եղել է Սփյուռքի աթոռանիստ քաղաքը: 
    Մարգարեի ձեռքի գավազանը, որ պղնձից է՝ պղինձը և պղնձագույնը, այս նկարում խորհրդանշում է էներգիյան, այսինքն Եվհովա Աստվածի Սուրբ Հոգուն, քանի որ Եվհովայի Սուրբ Հոգին, այդ մարդկային աչքերի համար անտեսանելի կենդանի էներգիյա է: 
   Երբ նայում եմ մարգարեի ձեռքի գավազանին և առյուծին, այստեղ Իմ գլխում ծագեց մի միտք, որ Նաստրադամուսը պատահական չէ, որ  այդպես է նկարել առյուծին և գավազանին: Որպեսզի առյուծին և գավազանին նայելով հասկանանք, որ գավազանը դուրս է գալիս, այդ  վեհ և հպարտ և հզոր առյուծի մարմնի միջից: 
    Երբ նայում ենք գավազանի ծայրամասին ապա տեսնում ենք, որ գավազանի ծայրը վերջանում է երեք խաչերով, որ դասավորված է երեքվոտանու պես: Եվ, այն   *    *  իրենից ներկայացնում է«чаша», իսկ
                                                                                                           * 
«чаша» - ն, այստեղ արդեն  խորհրդանշում է կնոջը և հետագա կարևոր գալիք պատմական դեպքերը, որ սպասվում էր Հիսուսի ընտանիքում: Եթե գավազանի ծայրի խաչերը նկարված լիներ այսպես   *   ապա, այդ             
                                                                                                                                                                   *    *
կնշանակեր խանչալի ծայր, որ կխորհրդանշեր տղամարդուն:                                                                                         Գավազանը՝ այդ Տեր Աստվածի առկայությունն և իշխանությունն է Երկրում: Գավազանը, որ դուրս է գալիս առյուծի մարմնի միջից, այդ նշանակում է, որ կենդանի Աստվածությունը դուրս է եկել Սփյուռքից, այսինքն Հայկազունիներից: Առյուծը, որ և վեհ և հպարտ և հզոր է, այդ նշանակում է, որ Աստված եղել է Հայկազունիների և վեհությունը և հպարտությունը և հզորությունը: Այդ պատճառով էլ  միաժամանակ Նրա հզորությունը Հնում տեսնելով, այլ ազգիները  ապրել են վախ, ինչպես Հայկազունիների, այնպես էլ Տեր Աստվածի հանդեպ:  
     Իսկ գավազանի ծայրի երեք խաչերը, այդ խորհրդանշում է Հիսուս Քրիստոսի չարչարանքների օրը, երբ Նրան երկու չարագործների հետ խաչեցին «Голгофы» սարի ծայրին: Այստեղ Նոստրադամուսը նաև Մեր ուշադրությունը դարձնում է, այն բանին, որ «Голгоф» – ը գտնվում է Հայաստանում, այսինքն գավազանը, ինչպես ասեցի դուրս է գալիս առյուծի մարմնի միջից: Իսկ առյուծի թաթի մեջ վարդն է, այդ նշանակում է, որ Սփյուռքի թագավորությունից մնացել է կինը, իսկ կինը՝ այդ Հայաստանն է: Այդպիսով Նաստրադամուսը Մեզ մատնացույց է անում, որ «Голгоф» – ը գտնվում է այժմյան Հայաստանի տերրիտորիայում: 
     Հեռուստացույցով երբ տարբեր ազգերի ներկայացուցիչները երբեմն խոսում են Հիսուս Քրիստոսի խաչելության օրվա պատմական դեպքերի մասին, Նրանք «Елеонской» սարը և «Голгоф» – ը միշտ ներկայացնում են մի անվան տակ: Այսինքն Նրանց կարծիքով և «Елеонской» սարը և «Голгоф» – ը կամ «Лобное», այդ նույն սարն է: 
     Երբ կարդում ենք չորս Ավետարանիչների գրքերը, ամեն մի Ավետարանիչ  պատմում է «Զատիկի» գիշերվա մասին: Եվ   շատ հակիրճ, բայց տարբեր մանրամասնություններով տալիս են  «Елеонской» և «Голгоф» սարերի նկարագրումը և թե, այդ սարերը որտեղ են գտնվում:
     Չորս Ավետարանիչներն էլ գրում են, որ սուրբ «Զատիկի» գիշերը Նրանք անցկացրել են Հերուսաղեմ քաղաքում: Իսկ Հին Հերուսաղեմ քաղաքը, ինչպես շատ անգամներ իմացաք, այդ Լեռնային Ղարաբաղի կեսն է: Այսինքն Հին Հերուսաղեմ քաղաքը գրավել է հսկայական տերրիտորիյա, որ բաղկացած է եղել մի քանի մարզերից: 
    Չորս Ավետարանիչներից իմանում ենք, որ Հիսուսը Իր Առաքյալների հետ գնաց Հեուսաղեմ, որպեսզի այնտեղ տոնի սուրբ «Զատիկը»: Матфей – ը Իր գրքում գրում է, որ ընթրելուց հետո Հիսուսը Առաքյալների հետ երգելով գնացին Елеонскую սարը: Այնտեղ Հիսուսը Նրանց ասեց. որ Իմ հարությանս օրը Ձեզ կհայտնվեմ Галилее՝Գուգարքում: 
    Նա գրում է, որ հետո   Հիսուսը Նրանց  հետ անցավ  Гефсимания կոչվող տեղը, և աշակերտներին ասեց. նստեցեք այստեղ, մինչև Ես կգնամ, այնտեղ կաղօթեմ: 
    Եվ վերցրեց Իր հետ Պետրոսին, Հակոբին և Հովհաննեսին, իսկ հետո Նրանց Հիսուսը ասեց. Իմ հոգին մահու չափ մղկտում է, մնացեք այստեղ աշխույժացեք Ինձ հետ: Եվ հեռանալով մի քիչ, ընկավ Իր երեսի վրա, աղօթեց և խոսեց. Հայր Իմ...
     Եվ երրորդ անգամ գալիս է և Նրանց ասում է՝ դեռ էլի Դուք քնած եք: Վեր կացեք, գնանք՝ ահա, մոտենում է Ինձ մատնողը: Եվ խոսքը դեռ չվերջացրած Կախեթացի Սփյուռքը մի մեծ բազմության զինվորների, վարդապետների(книжники) և հոգեվորականների հետ մոտենալով Նրան մի համբյուրով մատնում է:   
     Հիսուսին չարչարելուց հետո, գալիս են Голгофа կոչվող տեղը, որ նշանակում է՝«Лобное место»՝  «ճակատային տեղ», որտեղ էլ խաչում են Նրան:
   Марк –ը նույնպես գրում է, որ ընթիրքից հետո Նրանք գնացին Гефсимания կոչվող բնակավայրը: Ճանապարհին Հիսուսը Նրանց ասեց. - որ Իմ հարությանս օրը Ձեզ կհայտնվեմ Галилее՝ Գուգարքում:  և աշակերտներին ասեց. - նստեցեք այստեղ, մինչև Ես կաղօթեմ: 
    Եվ վերցրեց Իր հետ Պետրոսին, Հակոբին և Հովհաննեսին, իսկ հետո Նրանց Հիսուսը ասեց. - Իմ հոգին սարսափում և կարոտում է, մնացեք այստեղ աշխույժացեք Ինձ հետ: Եվ հեռանալով մի քիչ, ընկավ Իր երեսի վրա, աղօթեց և խոսեց. Հայր Իմ...
    Եվ երրորդ անգամ գալիս է և Նրանց ասում է՝ դեռ էլի Դուք քնած եք: Վեր կացեք, գնանք՝ ահա, մոտենում է Ինձ մատնողը: Եվ խոսքը դեռ չվերջացրած Կախեթացի Սփյուռքը մի մեծ բազմության, զինվորների, վարդապետների(книжники) և հոգեվորականների հետ մոտենալով Նրան մի համբյուրով մատնում է:  
    Հիսուսին չարչարելուց հետո, գալիս են Голгофа կոչվող տեղը, որ նշանակում է՝ «ճակատային տեղ», և որտեղ էլ խաչում են Նրան:
     Лук –ը նույնպես գրում է, որ ընթիրքից հետո Նրանք սովորության համաձայն գնացին Елеонскую սարը: Հասնելով այնտեղ Հիսուսը Նրանց ասեց. աղօթեք, որպեսզի չընգնեք գայթակղության մեջ: Եվ Նա հեռացավ հրաբխից ժայկթված քարի մոտ, և ծնկաչոք լինելով, աղօթեց: 
    Նրան բռնելուց հետո, երբ տարան Պիլատի մոտ  Պիլատը իմանալով, որ Նա Галилеянин՝ Գուգարքցի է, Հիսուսին ուղղարկեց  Ироду(Հերոդ չի նշանակում)՝ Տրդատի մոտ, որ այդ պահին գտնվում էր Հերուսաղեմում, որովհետև Գուգարքը, այդ Տրդատ փոխարքայի մարզն էր: Լուկը նաև գրում է, այդ օրը Պիլատը և Տրդատը, որ թշնամիներ էին միմյանց հետ բարեկամացան: 
     Իսկ խաչելեության օրվա մասին Նա գրում է, երբ հասան այն տեղը, որ կոչվում էր՝ «Лобное место»՝ «ճակատային տեղ», այնտեղ խաչեցին Նրան: 
   Այսպիսով չորս Ավետարանիչներից իմանում ենք, որ Հերուսաղեմում է գտնվում Елеонскую սարը: Матфей – ը գրում է, երբ գնացին Елеонскую սարը Նրանք անցան  Гефсимания կոչվող տեղը, հետո Հիսուսը Նրանց թողնելով այդտեղ, երեք աշակերտների հետ հեռանալով գնաց աղօթելու:
   Մարկից իմանում ենք, որ Гефсимания նաև բնակավայր է: Իսկ Լուկից Մենք իմանում ենք, որ Елеонскую սարի վրա հրաբխային ժայկթումից քար կա: Իսկ Հովհաննեսը գրում է, որ ընթիրքից հետո Նրանք դուրս եկան пօток Кедрон՝ Խաչենի հոսանքից,  այն կողմ, որտեղ այգի կար: Առաջինը Մենք իմանում ենք, որ Գեֆսիմանիյան այդ բնակավայր է, և այդ բնակավայրի անունով նաև այգի կա, և գտնվում է Կեդրոնի, որ նշանակու է Խաչենի(գետն է, որ գտնվում է Ղարաբաղում) հոսանքից այն կողմ՝ Ելեոնսկի սարի փեշին կամ դոշին: Իսկ Ելեոնսկի սարի  գագաթին, կամ սարի վրա հրաբխային ժայկթումից քար կա, այսինքն Ելեոնսկի սարը ըստ երևույթին հանգած հրաբխային սար է: Եվ ասեմ, որ այս ամենը գտնվում է Լեռնային Ղարաբաղում, որ հեշտությամբ կարելի է ստուգել:
     Իսկ  Հրաշագործություն(Деяния) գրքից իմանում ենք, որ Պետրոս Առաքյալը ասում է մարդկանց, որ Հերուսաղեմից մինչև  Գոլգոֆ ընկած հատվածը, այդ յոթ օրվա ճանապարհ է: Այսինքն Հիսուսին երբ Հերուսաղեմ քաղաքից տարել են Գոլգոֆ խաչելու, այդ ճանապարհը Նրանք անցել են յոթ օրվա ընթացքում: 
                                          вверх^ к полной версии понравилось! в evernote


Вы сейчас не можете прокомментировать это сообщение.

Дневник Без заголовка | Сандухт_Галстян - Загадочная женщина | Лента друзей Сандухт_Галстян / Полная версия Добавить в друзья Страницы: раньше»