Բայց Հայկազունիները երբ սկսեցին Իրենց ժառանգության համար գրավել այդ հողերը, Օսմանցիներից Ամմորեյի Սարգոն թագավոը, շատ – շատ վաղուց արդեն Գուգարքից մինչև Քասաղ գետի ավազանի ընկած հողերը խլել էր, այսինքն այն արդեն պատկանել էր Ամմորներին՝ Արմեններին:
Որպեսզի տարաձայնություն չլինի հիմա մեջ կբերեմ Ռուսերեն Հին Կտակարանի Թիվ գրքի՝ 21 Գլուխը: Նույնությամբ կգրեմ միայն քաղաքների, գետերի և մարզերի դիմաց կգրեմ նրանց անուների բացատրությունը:
Հարավում ապրող Քանանի՝Խաչիկի(ների) թագավորը Արադան, երբ լսեց, որ Հայկացունիները՝ Израилитяни գալիս են Афарима՝ Ալավերդու ճանապարհով, կռվով հարձակվեց Նրանց վրա, և մի քանիսին գերի վերցրեց: Եվ Հայկազունիները ուղտ արեցին Տիրոջը և ասեցին. – եթե, այս ժողովրդին մատնես Մեր ձեռքը, ապա երդվում ենք, որ Նրա բոլոր քաղաքները կկործանենք:
Տերը լսեց ձայնը Հայկազունիների, և Քանանցիներին մատնեց ձեռքը Նրանց, և անեծք դրեց և՛ ժողովրդի վրա, և՛ քաղաքների վրա:
Այդ պատճառով էլ, այդ վայրը, որտեղ անիծեցին Հայկազունիները կոչվեց Хорма՝ Քերոբ:
Որպեսզի Հայկազունիները չանցնեյին Едоми՝ Եզդիների, Արարատի թագավորության միջով, Նրանք Օռ( Օռ լեռը, այդ այժմյան Հայաստանի և Թուրքիաի սահմանի ամենաբարձր լեռն է, որ գտնվում է կնոջ պրոֆիլի քթի հատվածում) լեռից շարժվեցին Սև ծովի ճանապարհով:
Եվ ճանապարհին ժողովուրդը փոքոգրություն արեց և Տերը Նրանց դեմ թույնավոր օձեր ուղղարկեց, որոնք խայթեցին ժողովրդին և Հայկազունու որդիներից շատ ժողովուրդ մահացավ:
Եվ ժողովուրդը եկավ Մայիսեյի մոտ և ասեցին Նրան, որ Մենք սխալվեցինք, բողոքելով Քո և Տիրոջ դեմ: Մեր բոլորի կողմից աղոթիր Տիրոջը, որպեսզի մեզանից հեռացնի օձերին:
Եվ Տերը Մայիսեյին ասեց. – Ձեզ համար սարքիր օձ, և կանգնեցրա որպես նշան, և երբ օձից խայթվածը կնայի, այդ օձի նշանին, առողջ կմնա:
Եվ Մայիսեյը պղնձից օձ ձուլեց և կանգնեցրեց որպես նշան: Եվ օձից խայթված մարդիկ նայեցին նրան և առողջ մնացին:
Որքանով Ես հիշում եմ, այդ ձուլված օձը կարելի է ասել մինչև 70, 80 – ական թվականները դեռ գոյություն ուներ, եթե չեմ սխալվում այն գտնվում էր Լոռիում, կարծեմ Ալավերդու սարերից մեկի վրա:
Եվ այստեղից Հայկազունու որդիները շարժվեցին և իջևանեցին Овофе՝ Հոկտեմբերյանում: Եվ Հոկտեմբերյանից շարժվեցին և իջևանեցին Ийе – Авариме՝ Ավարայի արևելյան կողմի անապատում, որ Моава՝Օսմանի դիմացն է:
Այստեղից շարժվեցին և իջևանեցին Заред՝ Զարեդջանի հովիտում: Ուղեվորվելով այստեղից իջևանեցին անապատում, Арнона՝ Քասաղի(հին անունը չգիտեմ, կարծեմ Մեծամոր...), այն հատվածում, որ հոսում է Аморрея՝ Արմենների սահմանից դուրս: Որովհետև Арнона՝ Քասաղը սահմանն է Моава՝Օսմանի(իսկ Նրանք Իրենց երկիրը, նախքան գերվելը Վավիլոն կոչում էին Տավուշ), Տավուշի և Արմենների միջև:
Դրա համար, Տիրոջ պատերազմների գրքում ասվում է: Вагеб в Суфе, այսինքն Բյուրականում Վահամաբերդն է և Арнона՝ Քասաղի ավազանը և վերին ավազանները, որ թեքվում է Шебед – Ару՝ Դեպետին, և տարածվում է Օսմանի, այսինքն Տավուշի սահմններին:
Այստեղից շարժվեցին Беэр՝ Ջրհորին, այդ այն ջրհորն է, որ Տերը Մայիսեյին ասեց. - հավաքիր՛ ժողովրդին, Ես Նրանց ջուր կտամ:
Եվ անապատից գնացին Матану՝ Մանթաշ: Ու Մանթաշից Нагалиил՝ Նաիր, եթե չեմ սխալվում այդ Ապարանի շրջանն է: Նաիրից Вамоф՝ Հրազդան:
Ու Հրազդանից Гай՝ Գագարին, որ հայացքով նայում է անապատին, Տավուշ երկրի Фасги՝Գեղամ լեռան գագաթից:
Եվ Сигора՝ Սարգոնը հավաքեց, Իր բոլոր ժողովրդին և Иааци՝Հացահովիտի մոտ պատերազմեց Հայկազունիների դեմ:
Եվ Հայկազունիները սրով պատերազմեցին Նրանց դեմ և վերցրին ժառանգություն Նրանց երկիրը Арнона՝ Քասաղից Иавок՝ Որոտան մինչև Аммонитских՝ Ազզրների, Ադրբեջանցիների սահմանը:
Եվ վերցրեց Հայկազունիները, այս բոլոր քաղաքները և բնակվեցին Արմենների բոլոր քաղաքներում: Եվ Есевоне՝ Երևանում և նրանից կախված բոլոր քաղաքներում:
Որովհետև Есевон՝ Երևանը Сигори՝ Սարգոնի քաղաքն էր Аморрейа՝ Արմենների, և Նա նախքին Моава՝Օսմանի՝ Տավուշի թագավորի հետ պատերազմելով, Նրա ձեռքից վերցրել էր Նրա բոլոր երկիրը, մինչև Арнон՝ Քասաղ:
Դրա համար առակագիրները ասում են. - եկեք Есевон՝ Երևան, թող շինեն և հաստատվեն Сигори ՝ Սարգոնի քաղաքը:
Որովհետև կրակ ելավ Երևանից, բոց Սարգոնի քաղաքից, և այրեց Ар – Моава՝ Եր - Օսմանը՝ Տավուշի, Арнона՝Քասաղի բարձրունքների տիրոջը:
Վայ,՜ Քեզ Моав՝ Օսման(Տավուշ) զոհվեցիր Դու Хамоса՝ Խորսովի ժողովուրդ: Փախել են Նրա որդիները, և աղջիկները Արմենների Սարգոն թագավորի գերուհիները դարձան:
Մենք, Նրանց նետահար արեցինք, զոհվեց Երևանը մինչև Дивона՝ Դվինա, Մենք դատարկեցինք մինչև Нофы՝ Նյուվադի, որ մոտ է Медевы՝ Մեղրիին:
Եվ Հայկազունիները բնակվեցին Արմենների երկրում:
Եվ Մայիսեյը մարդ ուղղարկեց հետազոտելու Иазер՝ Հայկավանը, և վերցրին Հայկավանը և նրա շրջակա բնակավայրերը, և վռնդեցին նրանցում ապրող Արմեններին:
Եվ դարձան ու գնացին Васан՝ Ղափան: Едреи՝ Եղեգնաձորում, Նրանց դեմ կռվի ելան ամբողջ Ղափանի ժողովուրդը և Նրանց Օգ թագավորը:
Եվ Տերը Մայիսեյին ասեց. – մի վախեցիր Նրանցից, որովհետև Ես Նրան և Նրա ամբողջ ժողովրդին, և Նրանց երկիրը Քո ձեռքը կտամ, և Նրանց հետ կվարվես այնպես, ինչպես Սիգոնի թագավորի հետ վարվեցիր, որ Երևանում էր բնակվում:
Եվ Նրանք ջարդեցին Նրան և որդիներին Նրա, և ամբողջ Նրա ժողովրդին, այնպես, որ ոչ ոք չմնաց և տիրեցին Նրա երկրին:
Եվ շարժվեցին Հայկազունու որդիները և իջևանեցին Օսմանի՝ Տավուշի հարթավայրում, Иордана՝ Արաքսի մոտ Иерихона՝ Ջուղայի դիմաց(այսինքն այժմյան Հայաստանի Աղր լճի մոտի հարթավայրը, որ նաև այդ Ситтим - ն է, որ Մաղարա է նշանակում: Այս բառը առաջացել է Ситօ բառից, այսինքն մաղ բառից): Նաև ասեմ որ Նոյը Աղր լճի ափին է կառուցել, այդ հսկայական տապանը: Ես հետաքրքրվել եմ Մեր Հայերից թե Աղր լճի մոտ ինչ ծառներ կան, և Նրանցից իմացա որ, այդ շրջանը հայտնի է բարդիներով և ակացի ծառներով: Այդ տեղեկությունից հետո Ես հասկացա որ Նոյը Իր տապանը կառցել է բարդի ծառի կոնդերից: Նաև Աստվածաշնչից իմացել եմ որ, այդ շրջանը նաև հայտնի է բնական շատ սև ձթի խոր փոսերով: Իսկ, երբ համաշխարհային ջրհեղեղի ժամանակ ջուրը բարձրացել է, ապա Նոյի տապանը, Աղր լճի մոտից, այսինքն Մաղարայի(Ситтим)հարթավայրից ուղիղ մտել է Արարատ սարի արանքը:
Եվ եկան Գադի և Ռուբիկի որդիները Մայիսեյի և Ելազար քահանայի և Իշխանների մոտ և ասեցին. - Атароф՝Ապարանը, և Дивон՝ Դվինը, և Иазер՝ Հայկավանը, և Нимра՝ Նմռուտը, և Есевон՝ Երևանը, և Елеале ՝ Երանոսը, և Севам՝ Սևանը, և Нево՝ Նովոն և Веон՝ Վեդին:
Երկիր, որ Տերը կոտորեց Հայկազունիների հասարակության առջև, կա երկիր հարմար անասունների համար: Իսկ Քո ծառաները ունեն անասուն:
Եվ Մայիսեյը տվեց Նրանց, Գադի որդիներին և Ռուբիկի որդիներին, և Մաննասի կես ցեղին Արմենների Սարգոն թագավորի և Васан Ղափանի Օգ թագավորի թագավորությունները: Երկիրը իր բոլոր քաղաքներով և շրջակայքով, հողերով քաղաքները իր բոլոր կողմերով: Եվ Գադի որդիները շինեցին Дивона՝ Դվինը, և Асирофе՝ Արտաշատը, և Ароер՝ Արենին, և Астероф – Шован՝ Արտաշատ – Շիրազլուն, և Иазер՝Հայկավանը, և Иогбеку՝ Ազիզբեկովը, և Беф – Нимру՝ Նմրութը, և Беф – Гаран՝ Գորիսը:
Եվ Ռուբիկի որդիները շինեցին Есевон՝ Երևանը, և Кириафаим, և Елеале՝ Երանոսը, և Нево՝ Նովոն, և Вал Меона՝ Բաղ-...., որ անունները փոխված են և տվեցին անուններ քաղաքներին, որ Նրանք շինեցին: Եվ Մայիսեյը Махира՝ Մախիռին Маннаса Մաննասի որդուն տվեց Галаад՝ Ղարաբաղը: Եվ Նա բնակվեց այնտեղ:
Իսկ Иаира Մաննասի որդին գնաց վերցրեց Օգ թագավորի երկիրը և անվանեց Иариовим՝ Աղվանք: Աստվածաշնչում Աղվանքը, այդ ամբողջ այժմյան Ադրբեջանի տերրիտորյան է, Իսկ հնում, այդ Ռեֆայիմ ժողովրդի(ազգի) երկիրն է եղել, որ կոչվել է Վասան, այսինքն Ղափան: Իսկ Նրանց թագավորը, այդ ժամանակ եղել է Օգը: Նրա թագավորանիստ քաղաքը Հին Կտակարանում տալիս է հիմա չեմ հիշում Արտաշատն թե՞ Արարատն է եղել:
Եվ Новах գնաց և վերցրեց Кенаф և նրանից կախված քաղաքները և անվանեց նրանց Իր անունով Новах:
Իսկ Աբրահամի Հայրական տունը, այդ Սիրիան էր և Աբրահամի Նախոր եղբորից եղան, Արաբական մյուս ցեղերը:
Իսկ Աբրահամից և Ագարից, Սառռայի աղախնուց ծնվեց Измаила՝ Հայկարամը: Ինչպես Տեր Աստվածը Աբրահամին խոստացել էր, որ Նրանից դուրս կգան 12 Իշխաններ, այդպես էլ եղավ, այսինքն Իշխաններ նշանակում է, որ Նրանցից դուրս կգան 12 Ավտ. Հանրապետություններ: Այդ Նրանք են Аджарская, Дагестанская, Чечно – Ингушская, Осетинская, Кабардино - Балкарская, Абхазская, Калмыцкая, Чувашская, Татарская 12 – րդ չգիտեմ: Նախքան Վավիլոն գերվելը Նրանք ապրելիս են եղել Хавиля – ից( այսինքն ամբողջ Фисон՝ Карун գետի ավազանով մեկ, այդ եղել է Хавиля երկիրը, որ գտնվում է Իրանի տերրիտորիայում) մինչև Сура՝Քուռը, այսինքն մինչև երբ գնում ես Ассирии՝ Եվրազիա տանող ճանապարհը:
Իսկ Սառռայի մահից հետո երբ Աբրահամը նորից Իրեն կին վերցրեց Хеттури անունով, և Նրանից ունեցավ վեց որդիներ: Որոնցից մեկի անունը Мадиана էր, որ եղավ Քուրդ ժողովրդի հայրը, այսինքն Նրանից եղան Մադիանիտյանիները՝ Քրդերը: Հնում Նրանց երկիրն է եղել Վանա ծովի մարզը, այսինքն Վանա ծովի չորս կողմի հողերը, իսկ Սիփանը՝ այդ Աստվածաշնչի Սինայն է, այսինքն նույն իմաստն է արտահայտում:
Իսկ Хеттуру Иокшана որդուց եղան Ашурим՝ Աշուր, այսինքն Ասորները: Իմ կարծիքով Նրանք Իրենց երկիրը հնում կոչեն են Իրենց նախահոր անունով Աշուր, իսկ Նրանք էլ կոչվել են Ասորիներ: Իսկ Նրանց երկիրը սկզբից եղել է Եփրատ և Տիգրիս գետերի միջև, այսինքն այժմյան Իրաքի տերրիտորիան: