Երբ նայում ենք Սուրբ «Երրորդություն Կանայք» նկարին, այստեղ Մենք տեսնում ենք երեք Կանայք, որ առաջին հայացքից Մեզ թվում է թե, միմյանց շատ են նման, այսինքն կարծես թե, այդ երեքին նկարել են միայն մեկի դեմքով: Բայց, երբ Նրանց դեմքերը մի քիչ մեծացնում և նայում ենք ապա տեսնում ենք, որ Նրանք Իրենց հայացքներով շատ են տարբերվում միմյանցից: 

   Նախքան, այս նկարի Իմ բացատրություն տալը շատ կարևոր է, որպեսզի Ես մեջ բերեմ Պետրոս Առաքյալի հետևյալ խոսքերը. - «А теперь пребывают сии три, вера, надежда, любовь; но любовь из них больше»:  

   Մեզանից աջ, այսինքն սեղանի աջ անկյունում նստած կինը, այդ Մարյամ Աստվածածինն է: Նա նստած է թիկ և Իր ձեռքի հինգ մատները կիսով չափ մտցրել է Իր առջև դրված ոսկյա գավաթի մեջ, և Իր գլուխը հեզորեն խոնհարած նայում է Իր առջև դրված ոսկյա գավաթին և Իր ձեռքին, և Նա կարծես թե, բացի Իր ձեռքից և  ոսկյա գավաթից Իր շուրջ բոլորը ոչինչ չի նկատում: 

    Տիրամոր առջևի ոսկյա գավաթը՝ այդ խորհրդանշում է Հիսուս Քրիստոսին՝ Տեր Աստվածի Որդուն, այդ պատճառով էլ գավաթը ոսկյա է: Իսկ Տիրամայրը,  որ Իր աջ ձեռքի հինգ մատները կիսով չափ մտցրել է գավաթի մեջ, այդ նշանակում է, որ Տիրամայրը, այդպես մատնանշելով Մեզ ասում է. - « որ Հիսուս Քրիստոսը Տեր Աստվածի միակ Որդին չէ, որ Աստված ունի ևս հինգ Որդիներ»: 

   Մենք տեսնում ենք, որ Տիրամայրը նաև Իր ձախ ձեռքում ունի բռնած մի երկար եղեգ, որի ծայրը геральдическая Շուշան է: Եվ, այս նկարում Տիրամայրը, այդ  «Հավատն» է՝ այսինքն «Вера» - ն է:

   Իսկ Մեզանից ձախ՝ այսինքն սեղանի ձախ անկյունում Մենք տեսնում ենք վառ կարմիր հակուստ հակած մի կնոջ, որ նստած է և Նրա առջևում, նույնպես սեղանի վրա դրված է ոսկյա գավաթ, բայց, այս ոսկյա գավաթը Տիրամոր առջև դրված գավաթից տարբերվում է: 

   Եթե, Տիրամոր ոսկյա գավաթի բերանը շրջանաձև է, ապա երբ շատ ուշադիր նայում ենք, այս գավաթին Մենք կտեսնենք որ, այս գավաթի բերանը մի քիչ ձվաձև է: Եվ, այս ոսկյա գավաթը՝ կարծես թե երկու փոկրիկ թևիկներ ունի: 

    Այս կնոջ առջևի ոսկյա գավաթը նույնպես խորհրդանշում է Աստվածի Որդուն: Իսկ գավաթի բերանը, որ մի քիչ ձվաձև է, այդ նշանակում է, որ Նա երկու ծայր ունի: Իսկ երկու ծայրը,՝ այդ երկուսն են, այսինքն Անդրեյ Ռուբլեվը, այս ոսկյա գավաթով ասում է. – որ, այս Կինն էլ է Տեր Աստվածի համար ծնել Որդիներ: Այսինքն ոսկյա գավաթը, որ ձվաձև Է, այդպես Ռուբլեվը մատնանշում է, որ Նա Եվհովա Աստվածի Սուրբ Հոգուց երկու Որդի է ծնել: Իսկ գավաթը, որ կարծես թե երկու թևիկներ ունի, այդ Տեր Աստվածի Թոռը և Թոռնուհին են: 

   Այսինքն, այս կինը Ռոս Մեծ Կինն է, որի մասին արդեն շատ անգամ ենք խոսել: Նրա ձեռքին նույնպես ունի բռնած երկար եղեգ, որի ծայրը геральдическая Շուշան է: Եվ Նա եղեգը բռնել է Իր ձախ ձեռքում այնպես, որ երևում է միայն ձախ ձեռքի երեք մատները, իսկ աջ ձեռքի երկու մատը ուղիղ պահած կպցրել է աջ ձեռքի երեք մատներին, այդպիսով Նա Մեզ միաժամանակ ցույց է տալիս և 5 թիվը, և 2 թիվը:  Նա 5 թիվը ցույց տալով նույնպես ասում է, որ Տեր Աստվածը բացի Հիսուսից ունի ևս 5 Որդիներ: Իսկ ուղիղ պահած երկու մատներով ասում է. – «որ, այդ 5 –ից՝ 2 – ը Իր Որդիներն են»: Եվ, այս Ռուս Մեծ Կինը՝ այդ «Հույսն» է, այսինքն «Надежда» - ն է: 

    Երբ Նայում ենք Նրան ապա տեսնում ենք, որ նա թիկ նստած և գլուխը ուղիղ պահած Իր հավատով լի հայացքը հառել է,  միայն Իր դիմացը նստած Մարյամ Աստվածածնին, և Մենք շատ լավ տեսնում ենք, որ Նա բացի Աստվածածնից սեղանի կենտրոնում նստած կնոջը չի էլ նկատում: Եվ Նա Իր, այդ պահվածքով Մեզ հուշում է, որ Նա Աստվածավախ, այսինքն շատ հավատացյալ կին է:

     Իսկ սեղանի կենտրոնում նստած կնոջ դիմաց դրված է ոսկյա ромбовидная գավաթը, որ իր չափսերով ավելի շատ նման է վազի: Այստեղ ромбовидная  գավաթը նույնպես խորհրդանշում է Տեր Աստվածի ընտանիքի անդամներին: Ինչպես գիտենք ռոմբը չորս անկյուն ունի, և այստեղ ռոմբի ամեն մի անկյունը՝ այդ մի երեխա է, այսինքն երեք անկյունը, այդ Աստվածի երեք Որդիներն են, իսկ չորրորդ անկյունը, այդ Աստվածի Թոռնուհին է:

   Բայց, Մենք երբ նայում ենք, այս կնոջը ապա տեսնում ենք, որ Նա Իր աջ ձեռքը պահել է գավաթի վրա և ցույց է տալիս Իր երկու մատը: Նա այդպիսով ասում է. - «որ Իր հետ միայն Տեր Աստվածի երկու Որդիներն են»:

    Երբ նայում ենք այս կնոջը Մենք տեսնում ենք, որ Անդրեյ Ռուբլեվը, այս կնոջը և Մարյամին նկարել է նույն դիրքով կարծես թե Նրանք մի անձ լինեն, միայն մի չնչին տարբերություն կա, որ  երրորդ կինը ոչ թե Իր ձեռքին է նայում, այլ Նա Իր աչքերը վեր բարձրացրած Իր գիտակից և խորթափանց և դեմքին կարծես թե տանջանք դրոշմած հայացքով նայում է Ռուս Մեծ Կնոջը: 

   Եվ, այս կինը՝ այդ Հայ Մեծ Կինն է, և Անդրեյ Ռուբլեվը Նրա և Մարյամին, որ նկարել է նույն դիրքով կարծես թե Նրանք մի անձ լինեն, դրանով Նա ասում է, որ Մարյամը և Հայ Մեծ Կինը միմյանց հարազատ են: Այսինքն Նա Մարյամ Աստվածածնա և Իր ամուսնու՝ Հովսեփի ծոռնուհին է,  որ Նրա երակներում հոսում է Մարյամի և Հովսեփի և Սփյուռքի Երվանդունի թագավորների արյունը քանի, որ Հովսեփը սերվում էր ուղիղ գծով բոլոր Երվանդունի թագավորների տոհմից:

   Իսկ, որ Նրա դեմքին կարծես թե դրոշմած է տանջանք, այդ նշանակում է, որ Տեր Աստվածի Սուրբ Հոգին գիշեր և ցերեկ առ երես սկզբից սկսեց խոսել Հայ Մեծ Կնոջ հետ: Եվ գիշեր ու ցերեկ Նրա հետ զրուցելով՝ Աստված նաև  Նրա հետ արեց Իր ահեղ դատաստանը, և երկրորդ, որ Աստվածի դատաստանից ոչ ոք, չի կարող փաղչել: Եվ  երրորդ, որ Նա ուշադիր Իր խորթափանց աչքերով նայում է Ռուս Մեծ Կնոջը, այդ նշանակում է, որ Նա գիտի նրա մասին քանի որ, երբ Աստված առ երես սկսեց խոսել Նրա հետ՝ Նրան  տեղյակ պահեց Ռուս Մեծ Կնոջ մասին: Այդ պատճառով էլ Նա, այդպես նայում է Նրան և կարծես թե, Նա  հեռվից նաև հետաքրքրվում է Նրա կյանքով:

   Երբ Նայում ենք Նրան ապա Մենք տեսնում ենք, որ Նա Իր ձախ ձեռքում նույնպես ունի բռնած մի երկար եղեգ և, այդ եղեգի ծայրը ունի Սկզբի և Վերջի խորհրդանշանը: Եվ Նա Իր ձախ ձեռքում, այնպես է      պահել եղեգը, որ կարծես թե Իր ծալած մատներով նույնպես ցույց է տալիս 5 թիվը: Նա նույնպես Իր ծալած 5 մատներով ասում է, որ Աստված ունի ևս 5 Որդի: 

   Ինչպես Մենք բոլորս արդեն գիտենք, որ Մարյամ Աստվածածինը մահացած է, այսինքն գտնվում է Ճշմարտությունում, այդ պատճառով էլ Նրա ձեռքի եղեգի ծայրը, որ ունի геральдическая Շուշան, այսինքն геральдическая Շուշանը խորհրդանշում է Տեր Աստվածի երեք Որդիներին, այդ նշանակում է, որ Աստվածի երեք Որդիները Մայրամ Աստվածածնա հետ միասին գտնվում են Ճշմարտությունում: 

    Իսկ Ռուս Մեծ Կնոջ ձեռքի եղեգի ծայրը, որ նույնպես  ունի геральдическая Շուշան, նշանակում է, որ Տեր Աստվածի մյուս երեք Որդիները գտնվում են Երկրում: 

     Իսկ հայ Մեծ Կնոջ ձեռքի եղեգը, որ ունի Սկզբի և Վերջի խորհրդանշանը, այդ նշանակում է որ, Նա Հոգով եղել է Սկզբից, իսկ Վերջում պետք է նոր ֆիզիկական մարմնով գար: Այսինքն Աստված Նրան տեսել էր հոգով, այսինքն Նրան տեսել էր Իր իրական տեսիլքներում և առաջին հայացքից խելագարվելու աստիճան սիրահարվել է նրան: Եվ, որպեսզի ֆիզիկական մարմնով ստանա Նրան, այդ պատճառով էլ Աստված հենց այդպես, ինչպես գրված է Աստվածաշնչում արարեց աշխարքը: Եվ Աստվածաշնչի ամեն մի մանրամասը գրված դեպքերը հենց, այդպես պետք է տեղի ունենար, որովհետև ամեն մի մանրունք և դեպք և ամեն ինչ սերտորեն կապված են միմյանց հետ: Այդ պատճառով էլ Հայ Մեծ Կինը՝ այդ «Սեր» - ն է,  այսինքն՝  «Любовь» - ն է:

   Եվ, այս ամենի մասին ինչպես արդեն իմացաք 1991 թվականին, Ինձ անձամբ ասել և ցուցադրել է հենց Ինքը՝ Եվհովա Աստվածը: Երբ Ինձ Իր հետ թռչող ափսեով վերցրեց Տեզերք, ինչպես շատ անգամներ արդեն խոսել եմ, որ Եվհովա Աստվածը իսկզբանե արդեն, Մեր Երկրի կյանքը մանրամասնորեն ծրագրել էր: Այդ պատճառով էլ Նա հավատով սկսեց  Իրագործել այն,  ինչ նախորոք էր արդեն որոշել: Եվ հավատով սպասեց Մարյամին, որ II – րդ դարի վերջին մոտ Երկրում Հայկազունիների՝ Լիպարիտի (Левит) ցեղից պետք է ծնվեր՝ Մայրամը, որ  հետո ծնելու էր Հիսուսին,  այդ պատճառով էլ Նա «Հավատ»- ն է:  

      Իսկ Ռուս Մեծ Կնոջ դեպքում Նա հույսով սպասեց III – րդ դարաշրջանի՝ 20 –րդ դարի կեսերին և հույսով էր,  որ չի սխալվում,  և այդ տարիներին ծնվելու էր Նա, այդ պատճառով էլ Նա  «Надежда» - ն է: Իսկ Նրանից հետո համարյա երկու տասնամյակ անց, նոր Մարյամ Աստվածածնա և Հովսեփի երկրորդ որդուց պետք է ծնվեր Եվհովա Աստվածի սիրո աղբյուրը՝ Հայ Մեծ Կինը, այդ պատճառով էլ Նա «Любовь» - ն է:  

   Այդ պատճառով էլ Պետրոս Առաքյալը այսպես է գրում. - «А теперь пребывают сии три, вера, надежда, любовь; но любовь из них больше»: 

   Իսկ, Պետրոսը որ ասում է սերը նրանցից մեծ է, այստեղ փոխհարաբերական իմաստով է ասված, այսինքն Աստված ընտրում է Սերը, որ վեջում մնալու է Իր Սիրո հետ, Իսկ Նրա Սերը՝ այդ Հայ Մեծ Կինն է: Իսկ հիմա եկեք հիշենք Նոստրադամուսի այն խոսքերը, որտեղ նույն բանն է ասում, ինչ Պետրոս Առաքյալը, միայն Նաստրադամուսը Իր խոսքերը այլ կերպ է արտահայտել:    «Դրանից հետո Չծննդաբերող Կինը, որի դիրքը ավելի բարձր է չեմ մյուսինը, ընդունվելու է երկու ազգերի կողմից» 

     «Ընդունվելու է երկու ազգերի կողմից», Նաստրադամուսը, այս խոսքերով ուզում է ասի, որ խոսքը Հայ Մեծ Կնոջ մասին է: Որ Նա շատ հարգված, և սիրված է, ինչպես Իր, այնպես էլ Ռուս ժողովրդի կողմից:

   «Որի, դիրքը ավելի բարձր է չեմ մյուսինը», նկատի ունի, այն որ ճիշտ է Նա և երկրորդ Կինը, և Մարյամ Աստվածածինը Սուրբ հոգուց (Եվհովա Աստվածի), ծննդաբերել են Որդիներ, բայց վերջում Նա է մնալու Եվհովա Աստվածի հետ:

    Այստեղ Ռուսաստանում Ռուս ժողովուրդը, այս նկարի մասին, այսպես է արտահայտվում «Вера, Надежда, и Любовь, а Их мать София»:

Այս արտահայտության մեջ կա մի սխալ, պետք է ասել «Вера, Надежда, и Любовь, а из Них мать София», այսինքն՝«Մայր» բառը, այստեղ փոխաբերական իմաստով է ասված, որ Նրանցից մեկը՝ այդ Մայրն է բոլոր ազգերի, այսինքն՝ Աստված Հայրն է, իսկ Նրա ապագա կինը՝ այդ Մայրն է: Այսինքն Սերը՝ այդ  София –ն է:

   Այդ, պատճառով էլ երբ նայում ենք, այս նկարին ապա տեսնում ենք, որ միայն կենտրոնում նստած կնոջ գլխի լուսեպսակն է տարբերվում, որովհետև, այն խորհրդանշում է իշխելը: 

    Իսկ Նրանց հետևում գտնվող ծառը, այդ խորհրդանշում է  կյանքը Երկրում, այսինքն երեք դարաշրջանները: Երբ նայում ենք ծառին ապա տեսնում ենք, որ  ներքևից ծառի երկու հաստ ճյուղերը կտրված է, այդ երկու դարաշրջաններն են, որ արդեն վերջացել են: Իսկ ծառի վերևի կանաչ ճյուղերը, այդ III – րդ դարաշրջանն է:

                                                                                                                            Շարունակելի...