Իսկ աքաղաղը խորհրդանշում է  երիտասարդ տղայի, այսինքն աքաղաղը, այստեղ Աստվածի Որդին է: Որ Նա սև է, այդ նշանակում է շուտ և նաև սևը խորհրդանշում է հողը, այսինքն Երկրին: Այսինքն շուտով Տեր Աստվածի Որդին կգա Երկիր, և այդ աքաղաղը Հայ Մեծ Կնոջ Որդին է: Այդ պատճառով էլ աքաղաղի վզից մինչև ներքև գրված է հայերեն տպատառ «Գ» տառը: Որովհետև Երկրում Գալստյանների տանը սպասում են Նրա Գալստյանը: Իսկ  А տառը Նրա անվանատառն է: Իսկ С տառը Նրա մոր, այսինքն Մեծ Կնոջ սկզբնատառն է:

   Իսկ մինչև վերջ լցված ավազով ժամացույցը նշանակում է ուշացում: Սիրամահավքը, որ բռնել է մինչև վերջ լցված ավազով ժամացույցը, այդպես Սիրամահավքը Աստվածի անունից ասում է. – «որ ճիշտ է ուշացումով, բայց Երկրում, արդեն հասել է Տեր   Աստվածի Որդիների գալու ժամը»:      

    Իսկ աքաղաղի մեջքին Մենք տեսնում ենք թռչող ափսե:

                                                  

   Ինչպես արդեն շատ անգամ ասել եմ թռչող ափսեները, այդ Սատուրնի Տեզերանավերն են, այսինքն Տեր Աստվածի: իսկ աքաղաղի մեջքին, որ թռչող ափսե է նկարված, այդ նշանակում է, որ Աստվածի Որդիները կգան թռչող ափսեներով:

                                                                                              Շարունակելի...