Երբ Մենք նայում ենք Հովհաննեսին և Հիսուսին, ապա Մենք տեսնում ենք որ Նրանք միասին կազմում են լատինական «М» տառը:   

                                                 

    Այդ է պատճառը, որ արվեստաբանները եկել են այն մտքին, որ Լեոնարդոն նկատի է ունեցել Մարյամին, բայց ինչպես տեսնում եք Ես արդեն ասացի, որ այդ տգիտություն է:

     Լեոնարդոն <<М>> տառով նկատի է ունեցել Արարատ սարին, այդ պատճառով էլ Նրանք ինչպես ժայռ անշարժ են: Եվ Հովհաննեսին նկարել է մարմնի վերևի մասը հենված աջ ձեռքին, իսկ գլուխն էլ թեքած աջ ուսին, դրա համար ունենալով Իր դրտապատճառները և, այդ մասին Մենք կխոսենք մի քիչ ուշ:

     Մենք Հայկազունիներս միշտ Մեզ մոտ ընդունված է Արարատին ասել Մասիս, քանի որ Մեր լեզվով՝ այդ Մասիսն է: Հիսուսը՝ այդ Մասիսն է, իսկ Հովհաննեսը՝ այդ Սիսն է, այսինքն Արարատ սարը իրենից ներկայացնում է երկու սար, մեկը բարձր է, իսկ մյուսը ցածր է: Բարձր սարը՝ այդ Մասիսն է, իսկ ցածր սարը՝ այդ Սիսն է:

     Բացի դրանից Լեոնարդոն Հովհաննեսին և Հիսուսին միասին նկատի է ունեցել երկու դարաշրջաններին: Այսինքն Հիսուսն և Նրանից ձախ նստած Առաքյալները, այդ Լեոնարդոն նկատի է ունեցել երկրորդ դարաշրջանը և երկրորդ դարաշրջանի վերջը:

                                                                                      Շարունակելի...