[349x270]
Երբ, Մենք նայում ենք Հիսուսին և Նրա ձախ կողմում նստած ավագ Հակոբին(Иакова), Մենք տեսնում ենք Հակոբին թե, ինչպիսի հիացմունքով է շունչը քաշած ձեռքերը լայն տարածել Իր աջ և ձախ կողմերը, և նայում է Հիսուսին ու Հովհաննեսին: Կարծես թե Նա, այդպես միաժամանակ Իր շարժումով գայթակղում և հրավիրում է, որ Մենք էլ նայենք Նրանց:
Ինչպես արդեն ասել եմ Լեոնարդոն Հովհաննեսին և Հիսուսին նկարել է անշարժ, քանի որ նկատի ունի Մասիս սարին, այդ պատճառով էլ Լեոնարդոն Հակոբին, այդպես վառ և խոսուն է պատկերել: Նա, այդպես զգացմունքային արտահայտել է Իր հիացմունքը Մասիս սարին: Որովհետև, ով առաջին անգամ տեսնում է, այդ սարը հանկարծակի են գալիս, և անկախ Իրենց կամքից սարը մատնացույց անելով բացականչում են. - «նաի՛ր»: Այդ ստացվում է նրանից, որ սարը շատ գեղեցիկ է, որ նայում ես նրան հիացմունքից բացականչում ես «նաի՛ր»: Այդ պատճառով էլ Աստվածաշնչում Արարատին միայն մի անգամ է Արարատ ասվում, իսկ հաճախակի Արարատի փոխարեն ասվում է «Սեիր», որ նշանակում է «Նաիր», այսինքն, այդ Արարատն է:
Ընթիրքից առաջ, երբ Հիսուսը և Նրա տասներկու Առաքյալները նստել էին, Հիսուսը Նրանց ասեց.
- Մինչ Իմ տառապանքը, շատ կցանկանայի Ձեզ հետ ուտել, այս Զատիկը: Բայց էլ չեմ ուտելու մինչև, այն կկատարվի Աստվածի Արքայությունում:
Եվ Հիսուսը վերցրեց հացը օրհնեց և այն կտրելով բաժանեց Նրանց և ասեց.
- Ընդունեք և կերեք, սա կա Իմ մարմինը:
Եվ Հիսուսը վերցրեց բաժակը օրհնեց և տվեց Նրանց, և բոլորը խմեցին նրանից: Եվ ասեց.
- Սա կա Նոր Կտակարանի Իմ արյունը, շատերի համար թափվող: Այսօր Ձեզանից մեկը Ինձ կմատնի:
Այստեղ, Հիսուսի մարմինը փոխաբերական իմաստով նաև նշանակում է Հիսուսի Հայրենիքը: Երբ Նա վերցրեց հացը օրհնեց և կտրատեց ու տվեց Նրանց ասելով. – ընդունեք և կերեք այն, սա Իմ մարմինն է: Այդ նշանակում է, որ ժամանակների ընթացքում Սփյուռքի(Иудея) թագավորությունը նույնպես, այսպես բաժանվելու է մասերի:
Եվ վերցրեց բաժակը օրհնեց և տվեց Նրանց, և բոլորը խմեցին նրանից: Եվ ասեց.
- Սա կա Նոր Կտակարանի Իմ արյունը, շատերի համար թափվող:
Իսկ, այստեղ արյունը նաև Սուրբ ժողովրդի արյունն է, որ ժամանակների ընթացքում պետք է թափվեր նաև Նրանց արյունը:
Իսկ Հիսուսը, երբ Իր Առաքյալներին ասեց. – որ, այսօր Ձեզանից մեկը Ինձ կմատնի, իսկ հետո Սփյուռքին(Иуду) ասեց. – գնա և կատարիր, այն, ինչ մտածել ես:
Իսկ Առաքյալները հարցրին. – ինչու՞ ուսուցիչ:
Եվ Հիսուսը սկսեց Նրանց բացատրել, այն պատճառները թե, ինչու Աստված Մեզ հետ չի, ավելի ճիշտը Մեզ հետ է միայն անմարմին Եվհովան, այսինքն Սուրբ Հոգին, որ ամեն մի մարդու մեջն է: Ավելի պարզ ասած, մարդը նաև Սուրբ Հոգու ֆիզիկական մարմինն է, այսինքն Եվհովա Աստվածի Սուրբ Հոգին մարդու միջոցով ձեռք է բերում Իրեն մարմին:
Նա, նաև բացատրեց Նրանց թե, ինչու առայժմս ամբողջ Մարդկությունը չի ապրում Նրա Արքայությունում:
Բայց Նոր Կտակարանում, այդ պատճառների մասին միայն խոսվում է Հովհաննես Աստվածախոսի Հայտնության գրքում, և նաև Զախարյա մարգարեի, և էլի Մորմոնի գրքում: Մենք Մորմոնի գրքից իմանում ենք, երբ Հիսուսը երրորդ օրը հարություն առավ, Նա գնաց Ամերիկա և Հայկազունու հետնորդներին ասեց, Իր Հոր գաղտնիքը, այսինքն Տեր Աստվածի, և այդ պատճառով էլ բացատրեց նաև Հրաչյա(Исаия) մարկարեի գրքի 54 –րդ գլուխը:
Եվ, Նրա մարմնով Երկիր գալու հիմնական պատճառը: Եվ թե, ինչու Հայրը ցանկացավ, որ Իր Որդուն խաչեն:
Մորմոնը չի գրում Հիսուսի բացատրությունը, որովհետև Եվհովա Աստվածը չի թողել, որովհետև, այդ հետագա դեպքերի համար սխալ կլիներ: Այդ պատճառով էլ և Հովհաննես Աստվածախոսը, և Զախարյան, և Նաստրադամուսը Իրենց գրքերում, այդ մասին մանրամասնորեն գրել են ծածկագրված, այսինքն կոդավորված:
Իսկ հիմա լսենքն թե, էլ ինչ է ասում Լեոնարդոն, որ կհաստատի Իմ վերջին խոսքը:
Իսկ հիմա տեսնենք թե, այդպես эмоционально, ինչ են քնարկում Մատվեյը, որ ասում են, այդ Ինքը Լեոնարդոն է, Иуда (Фаддей), և Симон Зилот -ը.