Я іду, я іду,
Не падымаючы вачэй.
Я іду, я іду,
Я з кожным крокам усё лягчэй.
Я маўчу, я маўчу,
Каб пачуць тваё прызнанне.
Ты бывай, ты прабач
Маё жыццё, маё каханне...
Маё жыццё, маё каханне...

Я пакіну табе
Майго светлага анёла.
Я баюся, бо ты,
Неразумны ты і кволы.
Я не магу, не магу
Я глядзець у твае вочы,
Я засну, я засну
Пад коўдрай зорнай ночы...
Пад коўдрай зорнай ночы...

Я прачнуся адна
І буду я далёка.
Я ўбачу цябе
У празрыстасці аблокаў.
Я прашу, дайце мне
Хвіліну болю і шчасця –
Проста кропляй дажджу
Яму на вусны ўпасці...
Яму на вусны ўпасці...

Я іду, я іду...
Я маўчу, я маўчу...
Не магу, не магу...
Я засну, я засну...

Страшно... руки дрожат. сердце ужасно болит. неустанно уловима тахикардия... Странно... все не так как должно быть... Сложно... Все сложнее чем я думала... Больно... больнее чем могло бы быть...
Проще... уйти и забыть, но.... Не могу... Не могу... а нверное и не хочу...