Тыдзень нямецкае культуры ў Менску. Кіно. “Лета на балконе”

Па-першае, Менск зараз пахне Берлінам ) Сёння ўвесь дзень было некае эмм “адчуванне Эўропы”. Дзіўнае ) Некая інтэлігентна-лірычная восень, улагоджанае надвор’е, і горад такі ж. Паўсюль нямецкая мова гучыць (я пра цэнтр), людзі (пераважна моладзь) здымаюць Менск (амаль на кожным кроку!), усміхаюцца (менчукі – не )) Файнае адчуванне )

Здзівілася, калі перад нашым (тых, хто сабраліся і спазніліся) носам павесілі аб’яву “месцаў няма”. Ну капеец. Гэта што, ўсё так цікавяцца нямецкім кіно?

-       Ну на прыстууупкі!..

-       Ужо занятыя

-       Ну стоооячы!..

-       Ужо стаяць

Урэшце запуцілі ) Зала ЎШЧЭНТ поўная (?!) На прыступках, дарэчы, не горш, чым у крэслах ) Мілы фільм. Кшталту тых, што звонку – легкадумныя, а насаааамрэч … Фільм-фатаздымак. Чамусьці асацыяцыя такая ) Мне спадабалася чытаць пераклад. А чуць – арыгінал )

На жаль не даглядзела, бо спяшалася на наступнае мерапрыемства ) Як-небудзь паспрабую знайсці гэтае кіно.

Ды й наогул. У мяне некае дваякае стаўленне да рэформы: за аднаго боку – не хачу 5 разоў фізікі на тыдзень, а з іншага – хачу нямееецкуюю (( Пасля такой слыхыавай практыкі (трохдзённай!) сёння нават адшукала свой сшытак з тэмамі і сядзела чытала (( Чорт. Сумую ( І праўда – толькі калі страціш, пачынаеш цаніць.