Жжудас. Авечка-гультайка. Аж сорамна )

 Летась, памятую, столькі чытала, як ніколі ну дакладна. А тут… Брр… Пацеркі, малюнкі, лепка ды іншае трызненне гэта, канешне, добра, але …  такім чынам (“медленно, но верно”) мозг  атрафуецца. Ды яшчэ столькі фільмаў далі… Грр… Ненавіджу кіно, а тут так… Жжж…

 Дарэчы: запахла жніўнем

John Q

 Нядрэнны, дарэчы, фільм. Спачатку здаецца, што некая тыпічная амерыканская камедыя, але потым вызначаецца, што можна глядзець. Нават з сэнсам. Чымсьці падобна да “Кліку”. Пра праблемы амэрыканскае аховы здароўя. Але кшталту тых фільмаў, якія хочацца глядзець толькі адзін раз (тое, што трэба для лета)

Лемані Снікет

 Некалі даўно глядзела, тут трапіў у рукі яшчэ раз. Няшмат ёсць такіх дзіцячых фільмаў, якія і з нармальным гумарам, і сюжэт даволі цікавы, і канец прадбачыць даволі цяжка. Ды й наогул даволі змрочнае кіно, але вельмі добра зроблены, надзвычай добра.

Крок наперад 2

 Банальны сюжэт, саладжавыя акторы, дурацкая музыка (якуя я не люблю), але – чорт! – якія танцы! Не перадаць проста! Ёсць такія сцэны, што сядзець проста цяжка. А апошнія… Уу… Але, паўтаруся, ад гэтых стандартных сцэнак амэрыканскіх фільмаў [вочкі ў вочкі, кампанія ці школа ды інш.] на ваніты часам пацягвае, але якія танцы!..