Твае лісты. Тваё лісце. Твая лістота. Твой лістапад вясною... так зручна, таму што ты нежывы. Зрабіць шчасце – забіць шчасце. Ты вярнуўся. Унутрывеннымі ін’екцыямі песімізму ты прапляешь у мае жылы, каб заражаць мяне бездапаможнасцю. Каханнем да бездапаможнасці.
Часам атрымліваю нерукапісныя лісты я восьмага вымярэння. Я выглядаю значня прыгажэй, калі глядзець праз кубікі слёз. Так натуральней.
Мой новы дом размешчаны на ўскрайкц існавання. Твой новы дом размешчаны на межах моёй сутнасці. Закрэслі мое думкі фіялетавым алоўкам. Восьмае вымярэнне выключае каханне?
Форма адлюстравання занадта цяжкая, каб трымаь яго на сабе. Зрабіцца нябачным, кб схаваццв ад гэтага свету, ад бруду, ад думак, ад радасці – ад усяго. Разбіць сваю постаць і раскідаць яе частачкі па свету. Што такое адлюстраванне без форм, і што такое формы без яе зрокавага ўяўлення?
Занадта цяжка . я перастала адчуваць яго побач з сабой, слухаю его ціхія уздыханні аб цяжкім лёсе і баюся за яго, бо адчуваю, што вакол небяспека нашых думак.
Настроение сейчас - нерухома... 
[600x244]
