Ну й цяжкая справа - вучыцца ў медуніверсітэце! Нават не думала, што мяне ТАК будзе хваляваць выгляд, а галоўнае - запах чвэрці(!) мерцвяка. Запах прасьледваў мяне на працягу ўсяго наступнага дня й ночы. Не ведаю чаму мяне не так уразіў чорны колер яго падногцяў і мармурова-белы зь фіялетавымі пражылачкамі колер скуры. А запах! Гэта нават не пах сьмерці. Фармалін зь пахам жывой плоці - гэта жудасна. Да касцей мы ўжо прызвычаліся. Яны, такія жоўценькія і гладзенькія, ужо не вызываюць ніякіх пачуццяў. Нічога,чалавек прызвычаецца да ўсяго.