З Днём Нараджэння цябе, Арвэн Ундаміэль!
Дарую табе пяльмені. :)

LI 5.09.15
[466x698]

Смысл - я вам даю 2 имени - мальчуковое и девачковое - а вы называете мне первого пришедшего на ум чела с таким именем.
У мя:
Наташа. Сложное имя. У меня была только одна знакомая Наташа - моя первая подруга по переписке из города Жлобина. 2002 год... как давно.
Евгений. О, неординарный одноклассничег с никнеймом Пиликула - сложной метаморфозой Малейкович - Молекула - Пиликула...
В колонках играет: Green Day - Extraordinary Girl

LI 5.09.15

Першы аповед з новай серыі "Асобныя аповеды".
Кожны ранак я прачынаюся ад таго, што сіні (а ўзімку - фіялетавы) прамень сонца гарэзліва ўрываецца праз вакно і асвятляе ўвесь мой невялічкі пакой. І кожны ранак у мяне з'яўляецца няўцямнае адчуванне, што нешта з гэтым святлом не так. Аднойчы мне на вочы патрапілася кніга, у якой сцвярджалася, што калісьці сонца было не сінім, а чырвоным. Не ведаю, ці можна даваць веры гэтаму, бо таксама ў кніжцы даводзілася, што трава і дрэвы раней былі зялёнымі, а гэта ўжо дакладна абсурд.
Што мяне яшчэ засмучае - дык гэта акуляры, якія ўсе вымушаныя насіць для абароны ад радыяцыі (чамусьці ўвесь астатні антырадыяцыйны камплект аніякіх пачуццяў не выклікае). Часам вельмі карціць іх зняць, але радыяктыўнае выпраменьванне захалоджвае гэтае памкненне.
Сёння ўсё змянілася. Да планеты набліжаецца астэроід і калонія паспешліва збірае рэчы, каб шукаць прытулку дзе-небудзь яшчэ.
Я сеў на прыгорку і назіраю за заходам сонца. Для ўсіх астатніх ты проста зорка, але не для мяне, прынамсі, усё маё жыццё прайшло ў тваім святле... Задуменна кідаю позірк на наваколле. Ну і д'ябал з ёй, з радыяцыяй! Колькі ўжо было радыяцыі і колькі яшчэ будзе! Цікава ж, ці напраўду трава ружовая, а сонца сіняе! Здымаю акуляры. Так, напраўду. Уздыхаю. Ярка-салатавы заяц сеў у сотні метрах ад мяне і смешна варушыць вушамі. "Вось ён жа без акуляраў, без касцюма - і нічога, нармальны заяц!" - думаю я, марудзячы вяртаць акуляры на месца. Сонца кідае мне на развітанне апошні праменьчык і знікае.
"Ну што, мо, сустрэнемся яшчэ! - кажу я зайцу, - Шанцы, што метэарыт праляціць міма - 20%..."
Заяц уважліва слухае, а потым хутка знікае ў лесе, відаць, каб падзяліцца навіной з супляменнікамі.
Я ўстаю, закідваю акуляры кудысці ў цемру і крочу да ракеты - апоўначы мы адлятаем.

В колонках играет: Iron Maiden - Journeyman

LI 5.09.15

Пазаўчора.
Еду ў аўтобусе. Насупраць мяне - ахвяра Дня горада. Спіць. Прачынаецца.
- Командир, это 43-ий?
- Нет, это 95-ый.
(так мегафіласоўскі, з горыччу ў голасе)
- Гэта няправільна...
Учора.
Слухаю на плэеры "Сцяну", падыходжу да дому. Яго ж рэмантуюць, будаўнічыя лясы, на іх працаўнікі. Пад словы "За небакраем кожны раз мы сустракаем сем анёлаў". Лічу колькасць працаўнікоў - 7! "Яны ўсміхаюцца ў адказ, бо мы з анёламі знаёмы"... Гляджу на іх - усміхаюцца!
А сёння я caught a cold. Сяджу дома. Сёння лягчэй, а вось учора моцна галава балела, кашляў, чыхаў, тэмпература... А сёння толькі галава крыху баліць, тэмпература апусцілася да 37.0, і трохі кашляю.

LI 5.09.15

В конце прошлого года пришёл к нам молодой историк. На практику. Он у всех спрашивал, что такое: "феод", "аллод" и "бенефиций". За и что получил ник Бенефиций Феод Аллодович. Можно просто Беня.
Значит, идёт разговор несколько человек + он про то, как откосить от армии.
- Вот вроде если татуировка, то не берут.
БФА: Да, если на спине или на шее, ну, чтоб видно было, то не возьмут.
- А ещё вроде геев не берут. Это точно?
БФА (расслышав только фразу "это точно") : Ну меня же не взяли!
Немая сцена.

LI 5.09.15

Ну а потом пошла неофициальная часть, теперь, после смешения, получилось 3 класса раздолбаев, а потому - кто куда. Я был в группе из 8-10 человек, мы пошли в парк Челюскинцев, а потом на канал. Я и не знал, что мозг девушки может вместить такое количество сплетен! Мы устроены проще.
Да, в 11В новенький, рассказал историю про друга. Короче, за что-то он с 2 друганами попал в ментовку. Мент сидит, пишет чё-то, этот скучает, видите ли. Просит: можно дубинку посмотреть? Тот даёт. А можно пистолет взять посмотреть? Мент достал обойму - на, смотри. Друг разобрал пистолет до винтиков и просит: а можно наручники взять посмотреть? - Ну на. Этот придурок надевает на ноги аки кандалы эти наручники и спрашивает выведенного из себя мента: А ключ у вас есть? - Нет! Часа два просидел, пока мент не смилостивился...

LI 5.09.15

Все пишут про 1 сентября, решил и я.
Ужас, смотришь на этих малых первоклассников и думаешь, ну как эти крошечные милые создания через 10 лет становятся... ммм... огроменными милыми созданиями?
А так было весело, наконец-то увидеть всех (и учеников и учителей). Для знающих: Бобр больше не ведёт в нашей параллели, также у нас отняли Клима. Модест видимо заказал для уроков ДПЮ строителям пересечённую местность, ибо вся территория перерыта, в том числе все 3 поля, поэтому физра у нас будет относительная.
Ну, а так... все живы, все здоровы, ну а Пиликула как всегда. У него тяжёлое утро. Вот.

LI 5.09.15

Ммм... Я шчаслівы
В колонках играет: Gods Tower - Till Death Do Us Part

LI 5.09.15

Яшчэ да сённяшняга. Хто навучыў палякаў рускаму мату??? Чаму гэтая Кася, якая рускай абсалютна не разумее, і мне даводзілася быць перакладчыкам (дарэчы, файная прафесія - перакладчык з рускай на беларускую! Я магу хоць зараз!), бо яна стаяла і лыпала вачыма, аднак вымаўляла час ад часу словы кшталту п...дзец? Гэта ўсё Басовішчныя беларусы, пэўна!
В колонках играет: BN - Табе ўсе мала

LI 5.09.15

А ў суботу выходжу я ў нэт і яна піша : у панядзелак прыязджаю ў Мінск!
Давялося мне ў 5:40 устаць. А перад гэтым жахнуўся ад гатэльных коштаў - у нас для замежных грамадзянаў удвая даражэй! Самае таннае - 30 $... У выніку набылі газету і зняла яна кватэру (1,5-пакаёвую) за 20 $ у суткі.
Уяўляеце, у Беластоку беларускую вывучаюць з 2 класа і абавязковыя экзамены ў 12 класе! Калі б не польскі акцэнт (і неправільны націск у палове слоў) - размаўляе Кася лепей за сярэднестатыстычнага беларуса.

LI 5.09.15

Канешне, паспрабую паспрачацца. Званы - адстойны верш. "Некатораму" - у першай версіі - "Стасу Белачкіну", залішне асабісты верш... А вось "Абяцанне" - адзін з лепшых. Яго можна. Шкада, што "18-ую зорку" Трэнас не прапусціла, паспрабую адстаяць заўтра.

FM
Жыццё ідзе далей
Доўгімі радыёхвалямі
Іх мой прымач не ловіць
Ён ловіць адно FM-ныя
Як правіла летуценныя
Мне імі зручней неяк мроіць

Некатораму
Некаторыя людзі
Прыніжаюць каханне
Да жывёльных інстынктаў,
Прымітыўных памкненняў.
Я на іх не крыўдую,
Ім у жорсткім сусвеце
Не пашчасціла проста
Навучыцца кахаць.

You/me
Ты крочыш заўжды наперад,
Ты ведаеш, да чаго імкнешся.
Я вяртаюся зноўку з верай
У тое, што не прадаецца.
Ты хутка аналізуеш
І робіш правільны выбар.
А я ўвесь час рызыкую
І запозна выпростваю крылы...

Паэт
Паэт заўжды пакрыўджаны на свет.
Без гэтага ён не паэт.

Абяцанне
Я ўбачу цябе ў мільённым натоўпе,
Твой голас у шуме людскім пачую
З адлегласці ў трыццаць мільярдаў крокаў
Адчую водар тваёй парфумы.
Але толькі сумна праводжу вачыма.
Я абяцаў. Абяцанне святое.

Званы
Па кім звіняць званы?
Па тых, хто не дажыў
Да сваёй вясны,
Да зялёных ніў.
Па кім звіняць званы?
Па тых, хто не спаткаў,
Па кожным, хто згубіў
Дый так не адшукаў.
Па кім звіняць званы?
Звіняць па нас з табою.
Не ведалі вайны,
Забітыя вайною.



LI 5.09.15

Рэцэнзія мяне як паэта ад Вікі Трэнас. Добра, што не буду паступаць на журфак, магу не бянтэжыцца :)

Я разгледзела Вашыя вершы
и магу сказаць наступнае (пишу па пунктах):
1) У вершах адчуваецца вельми моцны уплыу рок-культуры (дэпрэсия, кроу,
смерць), а таксама уплыу адраджэнскага руху (высоки пафас, тэма мовы и
радзимы) -- цяжка у таким выпадку не збицца на банальнасци. И Вы
збиваецеся -- часта гаворыце лозунгами, чаго паэзия не церпиць. Пра
любоу да Радзимы можна сказаць, не ужываючы гэтага слова. Паэтычнае
мысленне прадугледжвае мастацкую вобразнасць, думанне вобразами. Гэта у
Вас ёсць, але гэтае уменне трэба развиваць. 2) Назираецца у Вас
няроунасць вершау, неаднароднасць мастацкай формы. Рыфма и рытмика па
усим вершы павинна быць аднолькавая -- иначай верш не будзе цэласны. Раю
Вам пачытаць книжку Вячаслава Рагойшы "Шлях да Парнаса: Даведник
маладога литаратара". И увогуле -- чытайце болей, узбагачайце сваю
лексику -- у Вас ёсць думка, але нибыта не хапае паветра, каб выказаць
яе, не стае слоу. Цикауцеся сучаснай литаратурай. Уважлива перачытвайце
свае творы. Аднак не крыудуйце. Я дасылаю Вам тое, што мне удалося
адабраць з Вашых вершау, каб Вы паглядзели. Усяго добрага!
--

LI 5.09.15

Я теперь самый настояшчый гот. За 2 дня (вчера-сегодня) побывал на 5 кладбищах. Значит, вчера - искали могилы родственников по папе, на новом кладбище ещё куда ни шло, а вот старое - сплошь заросло ежевикой чуть ли не в человеческий рост. Там мы искали могилу моего прапрадеда Юльяна, но так и не нашли.
Сегодня были на кладбищах, где родственники по маме. Там всё хорошо ухожено, есть даже древние могилы моих прапрабабушки Катажыны и прапрадедушки Шымана. Всё-таки запад... А ещё я побыл Вадиком Галыгиным. "Есть у меня один могильничек...", всмысле, есть там рядом среди этих родственничков по фамилии Жибуль 2 человека, Юзеф и Антони, тоже Жибули, 1833 и 1845 годов рождения, фиг знает, кто, бабушка про них не говорила. Юзеф вполне тянет на отца Шымана. Надо будет расспросить, авось вспомнит...

LI 5.09.15

То есть мне. Сегодня в 5:55 захожу к маме в спальню, говорю "А чего это ты не на работе? Уже 11!" Мама показывает мне на мобильнике, что ещё только 5:55, я говорю "Да, чё-то я заглючил" и ухожу спать. На утро нифига не помню, даже после рассказа мамы. Ахфігець.

LI 5.09.15

У панядзелак ездзіў да бабулі ў Дзяржынск.
У аўторак-сераду - да сяброўкі Ані (якая паступіла сёлета ў БДУІР) у Барысаў і да стрыечнай бабулі ў Жыцькава (10км ад Барысава).
Вынік - я пазбегнуў праклёну! Бо, як і сапраўдны славянін, ведаю родных да пятага калена.
Выкладаю кавалак, які вось даследваў. У каментах - поўнае дрэва прамых сваякоў (50), а ўсяго крэўных - ажно 313 чалавек.
В колонках играет: Green Day - American Idiot

LI 5.09.15
[700x455]

Сёдня - международный день левшей. По статистике нас, избранных, 10% :) Кто ещё кроме меня?

LI 5.09.15

Я канешне афігеў, але ў рэдакцыі часопіса "Маладосць" папрасілі мяне завітаць недзе праз тыдзень, каб сумесна абраць вершы для публікацыі. Цэлая падборка, ля дзесятка вершаў будзе апублікавана, праўда, толькі напрыканцы гэтага, або нават напачатку наступнага года. Во блін. І яшчэ мне сказалі, што можна з такімі вершамі, якія, цытую, "на тры прыступкі вышэй за тыя, якія звычайна прыносяць", паспрабавацца ў ЛіМе.

LI 5.09.15

35. Едет червяк зимой на велосипеде, смотрит: а на проводах между
столбами корова качается. Слез он с велосипеда, пощупал колесо и говорит:
- Это к весне, наверно.....

40. Летят два комара. Вдруг один из них камнем падает вниз. Второй:
- Ты что?
- Муха в глаз попала!

46. Корова лезет на дерево. Ворона ей:
- Корова, ты чего это на дерево лезешь?
- Яблок хочу поесть.
- Так это же елка!
- А у меня с собой...

51. Два привидения гуляют по замку. Вдруг где-то скрипнула половица, и
одно привидение в страхе прижалось к другому.
- Ты что, веришь в эти сказки про живых? - спросило его привидение.

67. Роботы на рыбалке:
- Тяни, клюет!
- Не буду, свой попался.
- Кто?
- Электрический скат.

72. Ночью, двое:
- Это луна или солнце?
- Не знаю, я не местный.

83. - Позвольте...
- Позвольте вам не позволить!
- Не позволяю мне не позволять!!

111. - Почему у слона глаза красные?
- Чтобы ему легче было прятаться среди помидоров. Вы видели когда-
нибудь слона среди помидоров!? То-то! Вот как надо прятаться!

112. - Почему, когда наешься, хочется спать?
- Потому что кожа на животе натягивается и глаза закрываются.

В колонках играет: Bon Jovi - Who Says You Can't Go Home

LI 5.09.15

Напоролся я на такую огроменную кучу анекдотов... Избранное.
4. Сидят два огурца в банке.
- Ты что такой зеленый?
- На себя посмотри!

6. Летят по небу два крокодила - синий и красный, особенно красный.

9. Стоят две коровы, вдруг пролетает стая напильников, один напильник
спрашивает у первой коровы:
- Где здесь юг?
Она ему показывает, стая улетает. Подлетает вторая стая напильников:
- Где здесь юг?
Корова показывает в противоположную сторону. Вторая корова у первой
спрашивает:
- А что ты одним в одну сторону показала, а другим в другую?
- На хрен на одном юге столько напильников...

14. Две кнопки решили приколоться. Одна прикололась, а у второй облом.

15. По стене ползет кирпич, видит - висит календарь.
- Который час? - спрашивает кирпич.
- Среда, - отвечает календарь.
- Ура! - обрадовался кирпич. - Скоро лето!

16. Маятник явился на прием к врачу и говорит:
- Заколебался!

17. Песня надкушенного помидора: "Не сыпь мне соль на рану".
В колонках играет: Bon Jovi - Roulette

LI 5.09.15

Папрасіла адна мая знаёмая з Полацка напісаць песню для яе готык-гурта. Чаму б не паспрабаваць? Напісаў, даслаў, рэакцыі яшчэ не ведаю.
Армагедон.
1. Я прачынаюся ўранні
І ўзгадваю ўбачаны сон
Аб тым што заўтра Зямлі не стане
Што будзе Армагедон

2. Я выходжу з кватэры
І патрапляю пад мокры снег
У даху й сценах не маю патрэбы
Й перапыняю адвечны бег

Рэфрэн:
Паглядзі на неба
Бачыш ты яго ў апошні раз
Спадзяваўся верыў
Ды сарваўся раптам ўадначас

3. Я чакаю змяркання
І йду шукаць высачэзны гмах
Каб паназіраць як Зямлі не стане
Лепей ўзлезці на дах.

Рэфрэн

4. Я прачынаюсь на даху
І ўзгадваю ўбачаны сон
Аб тым што ўчора Зямлі не стала
Быў ўчора Армагедон

LI 5.09.15