Сёдня, на біс для прыхільнікаў усялякіх звязаў.., падзяліў Беларусь паміж Палякамі, Расейцамі, Украінцамі ды летувіскамі... Этнічна ды ня вельмі.... атрымалася так што менск падзелены на чатыры часткы (Міньск, Минск, Меньск и адпаведна Мінскас...).... а Цэнтр места - нэйтральная тэррыторыя....
Жахлівы сон...

Ўрок права, тэма ідэялёгія.... спадзяваўся на гарачаю спрэчку з настаўніцай на маю любімую тэма... не, запісвалі ўвесь урок паняцці... бруд..калі б не паважаў настаўніцу, у анступны раз пайшоў бы не на права, а на лева....

На маём каханам удаўкоме прачыта шыкоўны апавед аб тым як маскаль, едзячы ў польшчу... па п'яне пераблытаў Гародню з Брэстам... ды замест пагранічнай ракі буг пераплыў Нёман:)))... мабыць казка, а мабыць не...якіх здарэнняў у жыцці не бывае...
лінку ня дам. не заслугоўваецё...

Мяне мучае настальгія... ледзь упытаў бацьку вярнуць мне з парцы мой стары комп (жахлівы, стары, ня моцны..але добры старыкашка:)) ... нейкай прогай спрабаваў вернуць выдалёную гульню, не атрымалася.... сум душу маю кране....

Заўтра цяжкі дзень. з фізікай... курсамі... і ўвогуле тыдзень цяжкі...
Weissrussland uber alles...

цытата:

Не знайшлі мяне....
(хтота з вялікіх)


В колонках играет: Blur - Song 2

LI 3.8.01

" Jim Morrison (The Doors)"

Твоя жизнь складывается по принципу «маятника» - из крайности в крайность, иногда не успеваешь вовремя остановиться. Ты эмоционален, талантлив, влюбчив, склонен к излишествам. Не можешь долго хранить верность одному партнеру. «Раздолбайство» в тебе сочетается с высоким интеллектом. Любишь испытывать людей на прочность. Ты интересуешься всем новым и неизведанным, непостоянен, быстро охладеваешь к делу, как только оно перестает быть новым для тебя. Стремишься к общению, но друзей практически не имеешь, скорее, это люди, с кем можно приятно провести время. Ты горд и несколько тщеславен. Иногда бываешь довольно агрессивен, но быстро успокаиваешься.



Пройти тест "Кто ты в мире музыки?"

так і ёсьць...

Аўторак.. прачнуўся шчасьлівы ў паў десятага.... калі шоў другі урок..
.. заўсёды авторек быў найдурнейшы дзень..сёння атрымаўся даволі добрыыы...
Трапіў разам з ірвом на курсы нямецкай мовы...
дзве з трох акадэмічных гадзін мы праржалі наж ты як чувак назваў слова nah (нах.:)) - выразам:)
багада вялікая нямецкая мова...
па дарозе дамоў заўважылі на "іменной" фуражцы нейкага афыцэра надпіс Людзьміла...
хемм..напэна пры вырашэнне цяжкага пытаньня аб імені дзіцяткі яго бацька ды маці былі ў становішчы жорсткага ўсмолу, і нечалавечнага напою...і вырашылі што з імём Ігар яму будзе цяжка ў школе....а з імём Сярога ў арміі...ды вырашылі назваць яго проста й па руску.. Людмілай.....
далей была жорстка абыграна сцэна забойства Ірвіным аднаклясніцы па рэлегійным матывам....з клясічнымі мазгамі на падлоге...і крывёй на школьках акуляр настаўніцы...
Зараз буду жорстка мучыць мой комп адвёрткай..уратуй яго божа...
В колонках играет: Metallica - Tuesday's Gone

LI 3.8.01

Дзякуй Богу, што Вільню аддалі,
Бо каб нашай сталіцай была,
У руінах бы храмы стаялі,
На пагосце зь бетону і шкла.

(Уладзімір Караткевіч.)

напэўна гэта так:(((((((((((

LI 3.8.01

пісаць ня буду..бо няма моцы..заўтра школа.
збор самдрымса не адбыўся..заўтра школа, але мы пераможам...
заўтра школаа...калі я гэта яшчэ не сказаў..

цытата:
Які народ, такая наша мова..
Народ дурны і хоча жыць хрэнова..
А я люблю народ, хоць не ўзаема..
люблю любіць... любіць заўжды прыемна...
В колонках играет: NRM - 4. Bamzhy
Текущее настроение:

LI 3.8.01

зіма...прачынаешся ад жахлівага кукавання будзілачкі, сонны...за вокнамі цемра...
з пад пакрывальца вылазіць таак неахвота, бо ў пакоі халадрыга......вочы сліпаюцца... і тут ўспамінаеш што сёння аўторак, семь урокаў!!!! Дзве першых - матэматыка!!! Вось тутака й пачынаюцца ўсе галаўныя болі, ангіны..ппп-паносыы:))
А потым яшчэ пытаюцца чаму ў мяне столькі прогулаў "па хваробе"...

НЕНАВІДЖУ ШКОЛУ!
В колонках играет: Metallica - Tuesday's Gone

LI 3.8.01

Сёдня ваш дзень нараджэння шаноўны Аляксандр Рыгорыч..за вас, дарагі прэзыдэнт, мы з Ірвёй, прыпоўненыя патрыятызмам, і гордасьцю выпілі піва і заелі яго чыпсамі...я жадаю вам здароў'я, грошаў, посьпехаў... замывання грахоў..ітз....але ня лепшым для вас пажаданьнем будзе - парадзіць вам зрабіць вялікі, запамянаючыся рухонак!?
49 - Аляксандр Рыгорыч гэта узрост у якім ўжо паміраць можна не баючыся...
асабіста не баючыся за лёс краіны ў вашым адсутніцтве. Сьмерць ваша будзе сапраўдным нацыянальынм святам... якое нацыя будзе моцна..веельмі моцна.. святкаваць, святам больш даражэйшым для народа..больш улюблюным нават за новы рок.... для вас гэта так проста...Я спадзяюся вы прыміцё мае віншаванне...й падарыцё нам сапраўднае СВЯТА...а лепш зрабіце гэта ў мой дзень нараджэння, сёмага лістапада..бо я вельмі хачу раздзяліць вашу славу! а за адно й вырашыце ўсе недарэчнасьці з днём волі, днём вызваленьня..і днём Перамогі, днём яднання народаў..і днём вялікага кастрычніка..! Яшчэ раз віншую вас дарагі Аляксандр Рыгорыч!


В колонках играет: Ляпис Трубецкой - Lukashenka

LI 3.8.01

Дзень так сабе...
Атрымаф падручныкі, пабачыў новага пацана ў клясе, які ня хоча вучыцца, а хоча жаніцца..:)

Прашоўшы кампанію ў Казакаў... пашоў гуляць...
зайшоў з Эдзя да бэшак ( ўжо ашак, цяпер я бэшка) ббррр...мамаа!!!

цудоўная ў аднаго зь іх кватэра - пяць пакоеў, у адным з іх стаіц і пяць пастэляў у якіх спіць ўся сям'я:)
гулялі ў чэрвякоў... я самы сярэдні...
Няўдалы дзень...
цытата: кожны робіць сваю справу.. таму што ён індывід...
А Ўладзімір Уладзіміравіч дасьць ўсім п-ды таму што ён прэзыдэнт....

В колонках играет: Mroja - Hali-gali

LI 3.8.01

ўвесь дзень пралуняўся адзін...бачыў столькі людзей, але ўсе яны мне не цікавы...
лінейка ў 13:30 ў суботу..
Заўтра ў 11:00 трэ атрымаць падручнікі...да школы яшчэ 4 дні, а яна вісіць у думках... йех пахне паветра, толькі аб ёй размоў...і ў вогуле што такое адукацыя - зараз гэта найпершая цема ва ўсіх размовах... ва ўсіх думках..думаецца што смагае сістыматызаваць патоку думак, дае новага..... але яна не выхоўвае духоўнасьць чалавека, яна гатуе кадры...
чаму мы ходзім ў школу па 8 часоў за дзень, ды ўстаем у яе так рана..таму што нас вучаць хадзіць на працу.... у школе ня любяць арыгіналаў...- таму што там гатуюць чалавечаю массу... школа - абавязак... школа - абуза.... калі ачысьціць адукацыю на палову, я нічога ня страчу...бо ўсялякія фізікі, хіміі ня толькі ня вучаць (як напісана ў інструкцыі:) ) лнню, але й забіваюць каштоўную аператыўную памяць:))
Сьмерць сучаснай сыстэме адукацыі!

цытата: My eyes seek reality, my finger seek my veins... (MetallicA)
В колонках играет: Metallica - Low Man's Lyric
Текущее настроение:

LI 3.8.01

Беларускамоўныя беларусы сапраўды з'яўляюцца нацыянальнай меншасьцю ў Беларусі...
Астатняя большасьць асімілівана рускімі, але хутчэй не асімілявана, а асімілявала сябе само... Цяжка, бо я аднашуся й зноў да другой плыні, але з-за ўсех сіл спрабую вырвацца з'яе... спрабую пабароць у сабе расейзм...
але калі ў сабе пабароць гэту "хваробу" я ў моцы сам... то пабароць яе усеагульна па Беларусі дапаможа толькі дуля пісталета....
.....................................................................................................................................................

ў такія дажджлівыя дні я сапраўды закаханы ў старыя, ад'ездзіўшыя свой век аўтобасы...
ніхай кажуць пра камфорт, навізну ды усе другія хар-рыстыкі навенькіх МАЗаў...але калі вось ў такі дажджлівы, жудасны дзень..да прыпынку, пад'яджае гэты "сівы дзядуля" смажачы паветра жахлівым, чорным выхляпным газам... ты падымаешся ў нізэнкія, вузэнкія дзьверы.... цябе абдае незвычайнай цеплынёй ўнутрэсалённага паветра... ты сядаеш на апошнія (ў канцы салёна якія:), Мяяяккія(зь вялікай літары)... сіты.... то адразу забываеш на ўсе жахі, турботы... а паглыбляешся ў размову з сябрам, паглыбляесся ў глыбіню думак... ці проста сохнеш ды выводзеж з сабе ўсе наступствы, выдаючыя цябе як афяру дажджу... то атрымліваеш сапраўднае, непадманнае задавальненьне... і паўгадзны прыасалодзіўшыся цеплынёй й пакоем аўтобуса (гэта не гледзячы на яго запоўненасьць, на гэтым позірк у такі час неяк не спыняецца:)), ты сумуеш калі бачыш ў вакне родны прыпынак.... цеплыня салёну, цеплыня душы зліваюцца и перамешваюцца дзівосным міксерам ў адну цэлую... цеплыню...што ты праязджаяш свой прыпынак, ўбаюканы пакачваннем старых амартызатараў...і апыняешся толькі ў кальцы, разбуджаны кіруючым...
.....................................
цытата:
Як тады балюча мне глядзець, на стары забыты дом.... Больш яму агнямі не зіхцець... цемру разрываюxs сьвятлом...
(Бардаўскае нешта)
В колонках играет: Гражданская оборона - Хороший автобус
Текущее настроение:

LI 3.8.01

За вокнамі падае халодны, восеньскі дождж фіналізуя гэта лета.... школа прз пёнць дзён....
бягуць людзі...хто пад парасонам..хто скруціўшыся ў макінтош...

Людзі падзяляюццца на тры колава, абывацелі, "думаючыя людзі", фанатыкі.....яны трымаюць ў руках медаль каштоўнасьцяў, адзін бок медалю - каштоўнасьці матэрыяльныя.. другі - духоўныя
Першае кола глядзіць на бок матэрыяльных, яно думае, але ў жорскіх рамках жыццёвага вопыту, ды абывацельскай смекалкі...(каб прыгатаваць ежу ці надурыць э таксама думаць:)) ...
другое кола выходзіць за гэтыя рамкі, акрамя абавязковых матэрыяльных каштоўнасьцяў (ааа, забыўся як ў таткі з кармана два атлера вытасчыў, інтэллектуал??:)), глядзяць на духоўныя..т.ё выходзяць з рамкаў простых думак... такія чалавекі яны добрыя, некалькі эгаістычныя (не усе), маюць файнае пачуццё гумару..і зь імі заўсёды цікава размаўляць... але йх мала...:((
трэцці фанатыкі, тут ўсё зразумела.... адэпты сэктаў, наркаманы, мніхі..гэта ўсё яны....
вучоных фанатыкаў таксама сюды адношу....
Да якой я аднашуся?? шчыра скажу што да другой ....
....................................................................................................
Два хлопца йдуць па праспэкту і бачаць імбіцыла, ідучога на паўсагнутых нагах, й апераючыся на локаць даволі прыгожай дзяўчыны... выгляд алігафрэна вельмі жалебны... пляшывыя, злыселыя валасы...паходка, рухі... сліна патокам з-за рта...
шчырые, поўныя жалебы позіркі натоўпа, шум самаходаў ды тралейбусаў...
праходзячы, хлюпая п калюжынам ў асфальтовых дзірках... хлопцы лыбяцца гледзячы на гэтую пачвару, афяру генэтыкі... сэлекта.., смяюцца...ды перашэптваюцца...
неўзабаве аліг дае касьцяшкай свайе слабой, рахітычнай рукі першаму хлопцу ў сквіцу...той падае, выплёўваючы кроў ды зубы....
Другі напоўненымі жахам вачыма глядзіць на шалёнага урода, які дае яму нагой па яйцам... і безчалавечна бье нагамі дзьвух скруціўшыся, стонушчых хлапцоў... напэўна ён не і чалавек....
....бярэ дзяўчыну пад руку й ідзе на паўсагнутых нагах далей.. мырлыкая сабе пад нос: Я маленькі Будда...я маленькі.....

Стоячу за знакамітым кебабам мы хаваемся пад страху намёта ад кропляў кіслотнага дажджу... Ірвін пужае народ цытатамі з удаўкома...я сумую...
дождж - надвор'е каб садзець дома, чытаць удафком:))

дарэчы мяне ўзялі ў школа..да каго атм толкі ня ўзялі....толькі нэрвы сапсуюць...

цытата:
не-не-не....паюць аны па беларуску, што самопа себе подазріцельна!...
(п'еса Дом Культуры, НРМ)


В колонках играет: Nirvana - On a plain
Текущее настроение:

LI 3.8.01

Дзень прайшоў цікава, мне давялося трапіць у кампаніі Ліцьвна, Анёлы ды ліцвінавага сябра на мірапрыемства прысьведчанае 50-годзю беларускага гісторыка Арлова...
Набыўшы па спэкулянскай цэне квіткі на старых аслоў у Анёлкі, мы ўсе пайшлі ў управу БНФ за "таварам":))) Набыў кніжонцаў я ўспомніў пра тое што прачытаў надоячы ў НН стаццю пра Арлова і яго ДН... і ўсялякія міраепрыемствы гэтаму прысьведчаныя....
Спытаўся ў "жахлівых" БНФаўцаў пра ТБМ (Таварыцтва Беларускай Мовы", дзе намячалася гэтае мірапрыемства..і выслухваў іх цяжкаразумелыя тлумачэнні на конт местазнаходжання гэтага мерапрыемства.... аказалася што знаходзіцца яно цераз квартал ад БНФ... добра, пайшлі...абблукаў ўсю акругу мы траплі на вуліцу Румянцава, дзе ў рэшце і знайшлі ТБМ....

Аказалася ТБМ, "установай з некалькімі маленькімі пакойчыкамі.... Ў адной зь йх сядзела прыемная дзяўчына, што прадавала дыскі, ксёнгі...значкі..плякаты..і ўсялякае такое....
Даведаўшыся што да Арлова застаецца яшчэ цэлая гаджіна мы ўзялі газэту меснага выдавецтва, і ўсеўшыся на канапу ў суседнім малэнкім пакойчыку (на наша здзіўленне дакладна ў гэтай камнатушцы і павінна было адбыцца гэна мірапрыемства...
А шостай гадзіне ў пакой паваліў народ....бабулкі. сівабародыя старцы.... моладзь...
пераважна ўсе беларускамоўныя (ТБМ як-ніяк:))...пасядзеўшчы там каля 15 хвілін.... і пачытаўшы фрішную кнігу аб Курапатах... неўзабаве ачулі вестку аб тым што Фронтаўцы ў галаве зь Вінцуком Вячоркай запрашаюць нас ў больш салідную чым пакойчык з канапай і стуллямі, залю управы... Праз 10 хвлін мы вжо былі ў знакамітым "аплоце зла"...цэнтры жахлівай і бэзчалавечнай беларскай апазыціі, прыгожая заля, зь звычайнымі дравлянымі стуллямі (тут та я успомніў мягкую канапу моўнага таварыцтва), вялізнай БНФаўскай пагоняй і кляссічным "топ-мэнеджэрам" Вячоркай у галаве...
Рассеўшыўшыся па жудасным стуллям, мы ўпіліся вачыма ў цэнтру заля, з рассеўшыміся тама Арловым, Хадыкай, ды знакамітым бардам Бартосікам (музычнае супярэджанне) і пачалі глядзець як адзін за другім выходзілі знаамітыя беларускія гісторыкі зь букетамі кветак, каньякамі шматгадзічнай утрымкі і іншым падарункамі....
І вось нападарунчыўшыся ў шчэнт, шыпілявы ды барадаты Арлоў пачаў распавед...
Распавядаў ён аб дзьвюх сваех ксёнжках - "Адарві галаву вароне" ды "Ордэн белай мышы"... у адпаведнасьці з назвамі кніжкі аказаліся даволі цікавымі, гэта як паслухаць цытаты зь іх....
Першая (Адарві галаву) - пра нейкае падарожжа зь афілясоўстваннем асяродзя, а яго апрцоўкай з беларускай кропкі погляду:)) (йак я загнуў!:))..пра наступную (мышы) я зразумеў толькі што ў гэтай кніжкі былі турботы з выхадам, і паглядзець дзівосныя малюнкі (Ліцьва набыў абодзьве кнішкі)... таксама Хадыка расказваў гісторыі із жыцця вялікага гісторыка Арлова, ды БНФ увогуле:)) апасля кожнага такога выразу "топ-манагер" Вінцук шалёна ржаў і катаўся па-падлозе ў істэрыцы..жах!:)))
Далей пачаўся выступ Змітрука БАРДосіка.... песьні пра Перагной ды Гастэлла мне спадабаліся вельмі..а вось ягоныя жалёбныя сьпевы пра Вільню (Я хацеў бы нарарадзіцца шэрым віленскім катом) былі цераз-чур перапоўнены плачам аб страчанай сталіцы...
Потым зноў былі цытаты зь кніг Арлова, ды зь кнігі Бартосіка "Чорны Пісталет".. мне спадабалася:)))
Закончыў вечар юбяляр даволі странным словам пра зносіны Беларусаў зь Кітайцамі...на столі шчырым і перапоўненым тонкім гумарам, што я адчуў нейкую цеплыню, блізасьць усяго сказанага:)))
Каго цікавіць: дамоў я даехаў спачатку на мэтро, а потым на маршрутцы без прыгод:)))

Цытата дня:
Пад час візіту Дзянь-Дзі-Міня народнага лідэра Кітаю ў Менск, і сустрэчы з Лукашэнкай...

Д-З-М: (па бумажцы зь жахлівым говарам але на мове) Віцяю вас, шаноуні спадар прэсідент...
Лука: садітесь пажалуста!
(зь Арлоўскага слова пра кітайцаў зь Беларусамі)


мне спадабалася, і спадабалася тым што ў нашай жахлівай краіне "общества потребления"
расейскай мовы, ды калгасаў...ёсьць цікавыя, адукаваныя, вольныя, працаздольныя, карацей кажучы сапраўдныя людзі..якія не забываюць мову, культуру...ГІСТОРЫЮ..
сваё-бацькаўшчыны...але ўсяму гэтаму патрэбен сапраўдны лідэр, вольнапоўнены, сільны, аўтарытэтны чалавек..які дзеячае радыкальна, мужна ды сьмела!, а не баіцца за свой палітычны імэдж на конт нашых "топп-манаджэраў"... трэ выхоўваць сабе...ніколі не кажы ніколі...

ЖЫВЕ БЕЛАРУСЬ!
В колонках играет: Metallica - To Live Is To Die
Текущее настроение:

LI 3.8.01

Трэ ісьці спаць...
Ня ведаю дажыву я да ўсходу сонца, хутчэй за ўся дажыву, бо ўжо амаль 16 год як дажываю... Цікава, трэба лі баяцца сьмерці? Пакіну гэтае пытанне бэз адказу бо гэта, як мне здаеццца, залежыць ад выпадку...

Заўтра пайду - куплю квіткі на ДН Лявона Вольскага... напэўна гэта будзе нешта, я спадзяюся..
Да школы па ранейшаму 6 дзён, улічваючы маё становішча мне цяжка думаць аб гэтым, бо я да гэтых пор неўпэўнены ў тым найду лі я сабе ў кляснам спісе...
Хоць і зараілі мяне што нічога баяцца, што ўсё будзе акей...
Але я як перад экзаменам маю нейкую дрыгатню ў душы? хоць маю даволі (а можа вельмі)
даволі аптэмістычныя погляды ў кірунку маёй будучыні...
Але ў гэтыя дні фактычна вырашаецца мой лёс... спадзяюся ўсё будзе добра...

Цытата:
было і ёсьць,
і наша злосьць..
нібыта ў глытках нашых косьць,
над намі страх...
нібыта сьцяг
і мы жывем нібы ў гасьцях... (N.R.M.)

В колонках играет: Metallica - Damage, Inc.
Текущее настроение:

LI 3.8.01

Ноч... Ніяк не для сна яна саздана... Памыў голаву, люблю чыстыя валасы:))
І зараз лажу як шалёны ў інэце, чаты...форумы..гасьцёўні.
Зараз пайду дабіваць летувінаў...

Народ прагне бою...
Прагнем бою мы с табою...
Мужна дулы мы падымім...
каб вярнуць сваю айчыну...
Чуеш брыдкі летувін!
мы прыбьем цябе гранатай...
с кінем бомбу це ў тыл
бо такая доля ваша...
Літуанія - параша..
і перамога будзе НАША!
ну а Вільня ўжо падаўна!
........................................

Цытата ночы:

Проанализировав белорусские посты за последние несколько дней можно сделать следующий вывод по основным направлениям мышления некоторых товарищей. Совершенно четко прослеживапется следующая логическая цепь:
1. Исходная посылка: Белорусы - великий, но обиженный народ, который лишили истории злые соседи литовцы, присвоившие себе чужое культуное наслединие.
2. Территориальные претензии: большая часть Литва - исконная часть Белоруссии, незаконно присвоенная лимтовцами. Вильно иприлегающие области должны быть переданы белорусам.
3. Рассовый аспект: распадается на два логически связанных пункта
а)литовцы присвоили себе имя, законно принадлежашее белорусам, на самом деле они в лучшем случае литувисы, в худшем - жмудины. Сделали они это для того, чтобы скрыть свое безкультурье и дикость, примазавшись к великой литвинской культуре.
б)литовцы - балтинизированные славяне, белорусы и поляки; такого народа не существует. Из этого логично вытекает вывод о необходимости, вслед за удовлетворением территориальных претензий, вернуть заблудших литувисов-жмудинов к их истинной славянской национальности.

Вот вам и готова идеология национального возрождения за счет соседа.

Не вы, ребятки, это придумали, спроса с вас за это нет никакого. Однако все это мне что-то очень напоминает, что-то очень нехорошее и гадкое.
Томас, тебе не страшно? Лично мне крайне мерзко и противно.
(З Летувінскага форуму)

Мярзотна йм і боязна...
Бо беларусы б'юць аргумэнтамі, а Летува: адмазкай ціпа - гэта неправільна, бо мы ведаем што не правільна....
Мы пераможам! Жыве Беларусь!
паскрыптума ня будзе...

В колонках играет: Blind Guardian - Blood Tears
Текущее настроение:

LI 3.8.01

Вечар, як добра ў інэце... ніхто ды нішто не сапсуе настрой...
У асьцы шмат народу... Ёсьць з кім паразмаўляць...
ПРЫГАЖОСЬЦЬ!
В колонках играет: Default - Deny
Текущее настроение:

LI 3.8.01

Йех... буду пісаць на мове, бо лепш так напэўна:)

зарз 8 часоў вы адчуваецё свой перыц (с)

Нічога цікавага сёдня не ўбачыў, Эдзя сёдня кудысьць зьнік (нават ведаю куды:)... таму тусіў з такзванымі Бэшкамі...
мммм... Неўзабаве да мяне нахлынуў мой былы аднаклясьнік Дудзя...
і прынес венік з гульнямі з алімпіка... вось і ў мяне ёсьць Фрозэн Трон


Жааах, што за абывацельскія думкі... Гульні, бэшкі....
Трэ мяняцца

Грае: Blind Guardian - Another Holy World

цытата:

Я рок музыкант старых традыцый... гэта не прызванне! Гэта пазыцыя!
(зь Мроі)

Бывайце здаровы..жывіцё багата...

Вот и начал я этот дневник, судя по массовости занятие попсовое... но я плюю на тэнденцию бежать от попсового под впечетлением написанного моими друЗЗями и товарищами - люди понастоящему раскрываю душу, это одновременно и правильно и не правильно, так как черезмерная откровенность может привести к неожиданным последствиям...
Ладно, постараюсь и я быть где-то откровенным, где-то лживым..(или как полегче написать) но буду писать всё в малейших подробнастях...
Qt[ надо уже начинать пока желание не отпало:))

итак сниф сны, и видя ужасную картину из школьной жизни (нечего тут завараженно глядеть, описывать обсолютно нечего ибо это личное:))
я был разбужен в 13:15 звонком моего друга Эди оравшего о каком-то мироприятии с названием ФЛЭШ-МОБ..
Хех, про мироприятие знал конечно сам поэтому осознав ужас всей картины проиисходящего (уже ставшее благодаря общенац. телевиденью легендарным событие начиналось в 15-00, времени с учетом отдоленности моего арйона от места сего деяния было откровенно мало), но я несмотря на что спокойно поел, собрался, посидел в инете, и даже успел обсудить с пришедшим Эдей и моим Батяй (про этого чувака (гы-гы) пойдет в будущим отдельный разгавор)
судьбу небезизвестного беларускага поета Славамира Адамовича( тюрма там, его лёс беженца (убежал надысь в норвегию) и великий стих "УП") я..т.е мы (я и Эдя) отправились на Флэшмоб...
с пересадкой доехали до Комарофки, и долга ходили искали бобульку которая вскоре должна была быть засыпанна чупачупсами...
издевались над название магазина у которого находилась место дислокации сей бабули (на самом деле никакой не магазин а главный вход в здание комаровскего рынка с надписью "Сардэчна Запрашаем" (это якобы и было название того магазина), про варианты умолчу...
хотя "Пошли фсе на хуй мудаки" (окозалось самое близкое по смыслу, хоть и антоним:))) , "Беспезды" и "Ниибаца" я просто обязан упаминуть, ибо искреннен, Я:) ну короче этом есто окозалось банальным входом в рынок, где мы пять минут стояли не ведая сего, но зато нагрузивщись товаром-пивом...
Фто было дальше писать не буду, ибо обсосоно со всех сторон...
скажу что несмотря на то как была озвучина наша мотивация на поход к симу мироприятию - "пойдем посмотрим на дебилоф, и выпьем в сторонке пивка" всё это вилилось в безумное хлопонье двух дебилов, среди таких же дебилов... Всё таки отдает каким-то "даунхаусом" от этого...
Далее Эдик героически справился с моей банкой пива, открыл её (выпить бы я ему не дал, и так алкоголик беспезды:() зажигалкой,ибо встроенную открывашку я (предусмотрительнО:) выломал...
пиво было дрянным, даром что Оболонь и даром что в этот день был День Незалижности Украіны... ничего пиво не может быть всегда хорошим, а пыво тем более...

после долгой прогулки по центру я, промокнуф под дождем, купиф три матрицы и съев вкусный чизбургер (руки прочь от макдоналдза иба нефиг!:) я окозался дома...

Дома меня ждал инет... и роидки со своими бзиками...
Отец опускал рассказ Лявона Вольскего в "НН" со дебильным названием Миларусь... поспорили что я не прочитаю и абзаца...хмм...
несмотря на то что выиграть спор было делом простяцким (прочитал абзац и фсё) я его проиграл, неет Вольский пишет отвратно... слыш Лявон Артуравич!! Мы ждем новый альбом НРМ а не графоманских подвигов... хотя какой из меня нафиг литкритик... но мо батя явно пишет лучче.. по мимо этого моим отцом был опущен А. Глёбус (Адамчык у рыале) и снова Лявон... конечно МОЙ БАТЯ ЛУЧШИЙ ПИСТЕЛЬ!:vesh: ... зато были сказаны лестные о Славе Коране как о хорошом человеке, но новый альбом его Улиса Люстэрка слушать не смог, не знаю... наверно плохо слушал...:(

Далее были споры с литовинами на форуме посвященном истории ВКЛ...
выводят меня эти лабусы, ничего вскоре и на нашей улице будет праздник..а что вы думали? Минск только временная столица;)

ну, ещё смотрел репортаж о обсосанном ФЛЭШМОБЕ по ОНТ...смотрел не сначала, себя не видел, ну и прально! Нечего фсяких уродоф показывать:)))

Йех больше писать не могу... так что подвожу черту под своим дневником...

ЗЫ

Сплагиатю у Ирвина идею (если это его идея) о музыкальном сопровождении моего труда..

Сча играет: хм, ничего не играет..ну слава корань! я иду!

цитата дня:

Leżał, słuchając pieśni mądrego Lizdejki,
A Wiliji widokiem i szumem Wilejki

з Пана Тадэуша (А.Мицкевич)
это к моим спорам с летувисками...

ладно, удачи вам и баста...

Йех, звучат фанфары, бъют колокола встречая великого дневникописателя Лэйффффа...
Лэйф: мои дороженки, писати буду на езыке русинском, да с помылками велики...
Не взымите с меня много, и много с вас брать не буду...
Итак, в путь!