"...Лёд и огонь, но как так можно
В одном лишь взгляде совместить?
Тернец и нежность... это сложно
Так не поняв, взять и простить..."
(Из "На прощание:"Ибо в ней живет звверь")

"Он прочитает вновь вновь
Слова, что написала ты,
Опять подумает:" любовь..."
Вас свяжут только лишь мечты..."
(Из "На прощание:"Его забыть не сможешь ты...")

Гаворачы прасцей, я іду па дарозе, якая вяде ў небыццё...
Але сустракаючы на шляху людзей я гляджу ў люстэрка душы -- у іх вочы, бо толькі гэтае люстэрка сапраўды можа адказать табе пачуццямі, да якіх здольны чалавек... Магчыма, я сустрэну і Яго? Бо толькі тады і знікне гэтае пачуццё адзіноты сэрца, якое вельмі даўно чакае свайго часу...
А пакуль...
[640x480]