Шла сёння да станцыі метро "Кастрычніцкая", а там збіраюць подпісы за Мілінкевіча і Казуліна. Спачатку прайшла міма, а потым успомніла, што ў мяне ёсць з сабой пашпарт. Вярнулася. Падпісалася за абодвух. Было прыемна бачыць 1940 год на лістах. А яшчэ было прыемна, што падпісчыкі размаўлялі па-беларуску. Се ля ва.