як і абяцаў раней да вашай увагі допіс пра ваенныя помнікі якія мы сустракалі ў
падарожжы
у асноўным фоткі
і пра тое як сучасныя людзі адносяцца да іх.
і як я.
што гэта значыць?
гэты курган стаіць у лесе на тэрыторыі Расіі амаль на мяжы з Беларусьсю
[показать]
гэты помнік у весцы Лісна. выраблены ў стыле чорна-белага кіно. і надпіс па-беларуску.
унізе сьпіс усіх жыхароў, якія не вярнуліся з той вайны.
[показать]
таксама Лісна. гэта ўжо брацкая магіла.
[показать]
аб чым і даведка
[показать]
надпісы зроблены на двух мовах, рускай і напэўна латвійскай (не было побач нікога каб спытаць)
у кіламетрах дзесяці ад Лісна ёсьць вёска Гарадзілавічы (нават Гарадзілавічы-1 і 2). у ей былі свае героі. нават савецкага саюзу.
[показать]
яшчэ праз кіламетраў колькі вёска Чапаеўская
і тут таксама помнік тым хто не вярнуўся
[показать]
і побач помнік мірным жыхарам, ахвярам фашызма
населены пункт Асвея, даволі буйны
вось помнік
а вось што робіцца побач
"паміж" Верхнядзьвінскамі ёсьць мемарэальны комплекс. мы дайшлі да яго пад вечар і фоткі арымаліся ня вельмі якасныя, сьвятла было мала.
на ўваходзе такая дошка
[показать]
мемарыял зроблены такім чынам - па кругу стаяць мрамурныя дошкі "гледзячы" ў цэнтар, дзе стаіць манумент
[показать]
такія вось дошкі. тут толькі дзьве.
яскравы прыклад культуры людзей.
да той вайны можна ставіцца па рознаму. але я лічу, што помнікі трэба шанаваць. гэтыя помнікі гавораць - "загінулі людзі!". астатняе ня важна. па-за палітыкай.
а тут - "роговскій-лох". тфу.
гады два таму 8-га траўня мы з братам ішлі па вёсцы Стужкі Сьветлагорскага раёну. там недалёка ў нашых бацькоў лецішца.
там таксама ёсьць помнік той вайне. тое што мы ўбачылі ўзняла нашу веру ў людзей. дзьве дзяўчынкі, школьніцы, кляса можа сёмая, фарбамі падпраўлялі літары на гэтым помніку. неяк упрыгожвалі яго.
вось гэты помнік.
[показать]
дагледжаныя помнікі і ў Лісне, Гарадзілавічах, Чапаеўскай.
здаецца, чым меньшы населены пункт тым лепш людзі адносяца да ўсяго гэтага,
можа бліжэй проста той, каго гэта кранулася.