v den polnoj luni mezh zemleu i nebom

prosnulas v gorah oto sna koroleva

i vetrom svobodnim razveyalo strahi

vdrug periami stli mangeti rubahi

i virosli krilya  raspravilis ple4i

i serdce zapelo bogestvennoj re4ju

ona poniala 4to zelanna lubima

4to ptica-dusha v nej neulovima

a veter laskal ee nezhnie lokoni

radugi brizgali v raznie storoni

yarkoj ot sveta  gorah stala no4

ne spit teper zvezd sumasshedshaya do4!!!