Как ізвесна ўсем на сьвеце,
Я -- народны прызідзент:
Над страною сонца сьвеціт,
Тока, есьлі быў дзікрэт,

Есьлі штэмпсель я паставіў
І кручок нарысаваў.
Я староньнік жосткіх правіл:
Раз я даў -- я і забраў!

Не хацелі нам саседзі
Прадаваць дзяшовы газ --
Я, штоб не была трагедзій,
Тотчас жа аддаў прыказ,

Штоб у нас у этым годзе
Воўсе не была зімы,
І назло дурной прыродзе
Газам не нуждалісь мы!

А ішчо у Інцернеце
Я рашыў кантроль саздаць,
Патаму што нашы дзеці
Ні хацят газет чытаць.

Ўместа правільных "Рыспублік"
Ходзяць дружна на Тутбай,
Не чытаюць нужных рубрык --
"Хартыі" ім падавай!

Эта што ж такое будзе,
Есьлі ў нас любой студзент,
А патом другія людзі
Самі выбіруць канцент?

Сеньня выбары канцента,
А назаўтра -- прызідзента?!!!

С этім нам нільзя сьмірыцца,
Патаму у Інцернет
Каждай навярху страніцы
Должан мой вісець партрэт

І флажок балотна-красны,
І на могілкі вянок --
Эта будзе распрыкрасна,
Эта будзе проста OK!

А када любая ссылка
Ў pesident.gov.by вядзець,
Ісключаючы памылкі,
Эта -- правільная сець!

Эта -- то што нам і нада,
То, што дохтар прапісаў...
Кстаці... Дохтар... Я сяводня
Ту таблетку прынімаў?

Нада аградзіць студзентаў
Ад ўсямірных пауцін...
І куды ж падзеўся гэты
"Анцігубараскацін"?!

(c) Ўнутрэньні ўраг

LI 3.9.25