ЗАШЛА НА САЙТ CULTURE.PL, НАПИСАЛА В ПОИСКЕ  - "Mieczysław Surzyński"!

ВЫДАЛИ:

"Autor: Culture.pl  "Mieczysław Surzyński"

Udostępnij

Nazwisko Mieczysława Surzyńskiego (1866-1924), jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej muzyki organowej nurtu romantycznego, nie jest z pewnością obce wielbicielom organów, ale dla przeciętnego melomana pozostaje nieznane. Znakomity organista Jerzy Dziubiński wraz z Polską Orkiestrą Radiową kierowaną przez Jacka Rogalę przypomniał dorobek kompozytora i mistrza gry na organach, tworząc monograficzną płytę z najbardziej cenionymi jego utworami i wypełniając tym samym lukę w polskiej fonografii.

Мой перевод: "Имя Мечислава Суржинского, одного из самых выдающихся представителей польской органной музыки романтического направления,  знакомо поклонникам органной музыки, но остается неизвестным для "среднего" меломана. Замечательный органист Jerzy Dziubiński совместно с  Оркестром Польского Радио под управлением Jacka Rogalę восстановил творчество композитора          и мастера игры на органах, создав монографичную  грамзапись с лучшими его произведениями, тем самым закрыв брешь в польской фонографии."

Cztery wybrane kompozycje pochodzą z początkowych lat XX wieku, czyli środkowego okresu twórczości Surzyńskiego. Koncert organowy g-moll pozostawał zaginiony do 1990 roku, gdy jego odpis odnaleziono w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu (rękopis spłonął w Warszawie w roku 1939).

"Четыре выбранные композиции созданы в первые годы ХХ века, то есть в середине творчества Суржинского. Органный концерт g-moll оставался утерянным до 1990 года, пока его копия не была найдена в Университетской Библиотеке Познани (рукопись сгорела в Варшаве в 1939 году)."

W interpretacji Dziubińskiego śmiało zasługuje na miano jednego z najwybitniejszych w całej literaturze światowej. Cechuje go bogactwo pomysłów melodycznych (między innymi cytaty z polskich pieśni patriotycznych), klarowność formalna i śmiała wirtuozeria. Trzy utwory z cyklu Improwizacji na organy op. 36 to w rzeczywistości krótkie studia poświęcone konkretnym problemom muzycznym (na przykład skomplikowane pod względem harmonicznym Chant tristes komponowane zostało na bazie rozszerzonej tonalności, a dynamiczna  Toccata zachwyca niepohamowaną motoryką).

"Интерпретации Dziubińskiego смело можно назвать одними из самых лучших в мировой музыке (литературе?). Отличает его богатство идей мелодийных, появление между ними отрывков из              польских патриотичных песен, чистота формы и смелая виртуозность. Три вещи из цикла  импровизация на органе op. 36 являются в действительности короткими уроками, посвященными конкретным проблемам музыки ( к примеру, осложнённая в отношении гармонии Chant tristes была сочинена на базе расширенной тональности, а динамичная Toccata захватывает безудержным темпом)."

Najbardziej popularne ze wszystkich prezentowanych tu utworów są z pewnością Improwizacje na temat pieśni "Święty Boże". Sam kompozytor otrzymał za nie pierwszą nagrodę na konkursie w Petersburgu w 1902 roku. Płytę dopełnia prawdziwie mistrzowska Sonata d-moll, napisana ręką doskonałego znawcy specyfiki i możliwości brzmieniowych instrumentu.

"Наибольшей популярностью из всех представленных здесь произведений пользуется без сомнения импровизация на тему песни "Святой Боже". Сам композитор получил за неё первую премию на     конкурсе в Петербурге в 1902 году. Запись дополняет действительно мастерски созданная Соната         d-moll, написанная рукой знатока, превосходно понимающего специфику и возможности звучания инструмента."

• Mieczysław Surzyński. Mieczysław Surzyński: "Koncert g-moll na organy i orkiestrę op. 35", "Improvisations pour orgue op. 36", "Improwizacje na temat pieśni 'Święty Boże' op. 38", "Sonata d-moll op. 34". Jerzy Dziubiński organy, Polska Orkiestra Radiowa, dyr. Jacek Rogala. DUX 2002 - DUX 0360, DDD 76'55".

Opracowanie: Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, czerwiec 2002.

"Kunszt formy, kalejdoskop nastrojów od liryzmu do dramatyzmu oraz bogactwo brzmienia sprawiają, że płyta      jest interesującym spotkaniem z muzyką Surzyńskiego, wykonawcy zaś, a szczególnie Dziubiński, w sposób  twórczy i aktywny w nim pośredniczą". (z recenzji Sylwii Zaborowskiej, "Ruch Muzyczny" 15 września 2002)

ОТЛИЧНАЯ  РЕЦЕНЗИЯ  НА  ВЫХОД  ПЛАСТИНКИ !