Это цитата сообщения lithvin Оригинальное сообщение

Крочым па слоце жыцьця...
Крочым праз беды й мроі,
Праз ветры надзей і кроплі каханьня,
Праз рэкі й азёра чаканьня....
Бязлуздая, поўная мар,
Чырвоная й вельмі вясёлая....
Неабачліва зьнітаваная з чорнай зямлей,
Хутка ты зьменіш сябе і усіх хто разам з табой,
Вымусіш плакаць у ночох,
Думаць і галасіць,
Рэзаць рукі лязом зхаладзелым,
Мусіць падняцца праз паветра на вышэйшы паверх...
Крові напіцца ты пажадала?
Чыстай надакучыла быць?
Белы колер не да твару табе?
Ці проста памерці дазволіш?
Непаслухмяна карысныя у небе вякоў,
Кола вясны й пахі змаганьня....
Колюць цябе у сэрца, у душу й проста ў думкі твае....
Паласнуць бы па твары сваім...
Кінжалам ці шабляй... мне усе роўна...
Я паміраю...я...хто за слова такое?...
Гэта ужо ня істотна й нікому амаль не патрэбна.....
Гэта ужо нес права паперы й літар такіх ужо родных..