зараз я ведаю як мерзлі нашыя продкі-партызаны..так як я мерзла ўчора-не мерзла ніколі...але справа гэтага была варта!...прастаяўшы 4 (!) гадзіны на плошчы я нарэшце дачакалася ўзнагароджвання і нават нарабіла шмат фотаздымкаў (і ў тым ліку з тлустай ваверкай)...а потым амаль столькі ж часу "таяла" ў ванне з гарачай вадой...
------------------
а потым засынаючы пад цеплай-цеплай коўдрай марыла пра цеплую-цеплую вясну...я ведаю, што выйсці з замарожана-адмарожанага стану мне дапаможа толькі вясна...адразу як толькі прагляне сонейка набуду шмат-шмат кветак, растаўлю па ўсех кутах кватэры, набуду які-небудзь ярка-аранжавы пуловер і буду да стомы бегаць па прамяністым сонечным лужынам...а потым расцалую ўсіх сваіх сяброў, задару ўвсеь свет усмешкамі і да непрытомнасці буду глядзець на сонца...мрр...:)))