25 хвілін...25 хвілін каб зайсці і выйсці, каб паспець напісаць тое, што цябе хвалюе, каб паспець прачыітаць тое, што хвалюе сяброў і каб паспець даць добрую параду...ой як гэта мала...ды яшчэ з маімі сур'езнымі адносінамі да ўсяго...я не магу проста так напісаць, каб было і ўсе...але часам мне здаецца, што менавіта так выглядае...я пішу тое, што я думаю...Есць адзін дзеннік у ЖЖ які проста выводзіць мяне з раўнавагі...рэўнасць ...мабыць...проста...ня можа быць...хутчэй за ўсе проста ўзнікае пытанне "Як яна ня бачыць фальшы? Непрыкрытай лесці і фальшы?!"...мяне проста ўзбурае і ніколі не паўстае пытання "што мяне гэта не павінна хваляваць..."...і я яшчэ і яшчэ націскаю гэты дзеннік...
--------
гэта крыху хвастліва...але як прыемна чытаць пра сябе добрае!!!...эгаізм...даруйце проста гэта тое, чаго мне не хапае...як пігулькі...не наркоцік...а менавіта вітаміны, якія вяртуюць "віта"...
----------
заблыталася...дакладней адзінкі зразумеюць...канец сувязі.