Сення зразумела як я не люблю дзенны зімовы Менск…нагадвае раскіданыя ў бязладдзе тыповыя кардонкі-дамы з тыповымі дзіркамі-вокнамі… зімовае агаленне робіць несамавітымі, нейкімі дзіўна незвычайна вялікімі дрэвы, безліч брудных слізкіх лужын, агалелыя галіны хмызняку, шмат смецця…і людзі нейкія не такія…у цяжкіх паліто з цяжкімі вачамі…затое калі выключаецца сонца і ўключаюцца ліхтары - гэта мой самы-самы ўлюблены на свеце горад(!!!)…я абажаю яго шырокія вуліцы, яго таямніча высокія квадратныя дамы з яркімі асветленымі электрычным святлом квадраты вокан, яго пачвар-дрэваў і яго зіхатлівы снег…