ведаеш, я таксама у тым жыцци была сабакам!(па тэсту)Аднак нешта у апошни час ниякай силы воли, ниякай стойкасци и ниякай логики у жыцци не маю, а вось наконт кахання....якое яно,на самой справе яшчэ не высветлила....нешта яно зауседы не такое, як бы нам хацелася, адсюль усе нашы пакуты, мы марым аб тым, чаго николи не зможам мець, мабыць на тое гэта и мары, можа так Бог вырашыу, каб тыя(я ци ты), хто больш за усе верыць у каханне, и каму яно найпатрэбней, николи не будзе маць яго...?не сумуй, але ж,кали у жыцци так атрымливаецца, больш ничога ужо не хочацца, и на нейки час усе имкненни не маюць сэнсу....А вось кали мы ничога не чакаем, яно прыходиць само,прыходиць, а ци патрэбна яно тады....

Каханьне

Каханьне-гэта надзея,
Каханьне-гэта жыцьце,
Каханьне- гэта подых вясны...
Дзеля каханьня мы робім учынкі,
Якіх не растлумачыць нікому,
Дзеля каханьня можна памерці,
Можна жыцце сваё ў адначасьсе зьмяніць
Людзі кахаюць,іх дзеля каханьня стварылі..
Каханьне, слова цудоўнае,
Слова, якое яднае двух не пахожых людзей.
Мара каханьня, усё жыцьце яна з намі.
Каханьне - як рука выратоўніка,
Як спаса ад заняпаду
І падзеньня у бездань...
Каханьне - гэта кветка жыцьця,
Яе хараство й прыгажосьць,
Каханьне... яно не памрэ,
Пакуль не знікне са сьвету ўсё,
Усё, што жыве..
Усё , што мы бачым,
Каханьне - зорка ў начы
Каханьне – гэта тое,
што растлумачыць
не кожны у сілах..
* * *
Можа я і зануда,
А-можа дурны
Але каханьне-гэта багацьце душы,
Надзея, нават вайна, што вядзецца
Заўсёды людзьмі...
* * *
Вось, мабыць, і усё, што
Сказаць я зараз гатоў...
Пра каханьне ...

Ты кажаш тольки аб адной, аб светлай старане кахання....гэта цудоуна...вельми, але ж есць и адваротная,вельми непрыемная...такая.....можа я и зануда, а можа-дурная, але каханьне-гэта таксама пакуты,плач у начы, крык душы.....

Вясна...каханьня пара...
А дзе тое каханьне...
Дзе яно? дзе?
Гэта пытаньне з’ядае мяне
Яно вымушае мяне ў сэрца хавацца...
Яно .. забівае....
яно – як бы краты, што на руках
яно... як Радзіма мая
...як свабода ў Радзіме,
як пытаньне , якое ўсе задаюць
і ніхто не шукае адказу
Кахаць?Што гэта?
Хвароба?Хлусня?Альбо д’ябла спакуса?
Што гэта? Надзея?Выпадак страшэнны?
Ці тая зараза, што ў сэрцы жыве?
Што вымушае рабіць тое, якое
Ніколі ніхто не рабіў:
Не выпадковае, не благое,
Але часам дурное...

эта урывак з майго верша "Вялікдзень" і толькі потым з'явілася "каханьне"

Як прыгожа, што усе ж таки каханьне з'явилася, аж весялее стала......Яно павинна з'явицца кали-некали....