Ён... Прыгожы, вялізны, уражваючы адразу Дом Культуры ў Менску... (не нэрэмэшны). Вялізная заля, прасторны дах, доўгія лесьвіцы, дзясяткі пакояў: вялікіх ды малых... Гэта ўсё ляжыць у руінах, як пасьля штурму рэйхстагу. Толькі гэта усе зрабіла не вайна, а час ды очань нехарошыя людзі(іншыя зьбіраюцца, напэўна, гэты ДК разбурыць). Тут відаць дагэтуль жыве Прывід Радзянскага Саюзу.
Гэты будынак можа стаць прыстанішчам многіх нефармалаў. Аможа і ня трэ?? Лепей хадзіць сюда адным? Але не, для нас адных ён ве-ельмі вялікі (прытым, у нас ёсьць свой стары дом), дый й так пра яго шмат хто ведае і бяз нас. А яго добрае геаграфічнае становішча увесь час пашырае кола выбраных..