За вокнамі падае халодны, восеньскі дождж фіналізуя гэта лета.... школа прз пёнць дзён....
бягуць людзі...хто пад парасонам..хто скруціўшыся ў макінтош...

Людзі падзяляюццца на тры колава, абывацелі, "думаючыя людзі", фанатыкі.....яны трымаюць ў руках медаль каштоўнасьцяў, адзін бок медалю - каштоўнасьці матэрыяльныя.. другі - духоўныя
Першае кола глядзіць на бок матэрыяльных, яно думае, але ў жорскіх рамках жыццёвага вопыту, ды абывацельскай смекалкі...(каб прыгатаваць ежу ці надурыць э таксама думаць:)) ...
другое кола выходзіць за гэтыя рамкі, акрамя абавязковых матэрыяльных каштоўнасьцяў (ааа, забыўся як ў таткі з кармана два атлера вытасчыў, інтэллектуал??:)), глядзяць на духоўныя..т.ё выходзяць з рамкаў простых думак... такія чалавекі яны добрыя, некалькі эгаістычныя (не усе), маюць файнае пачуццё гумару..і зь імі заўсёды цікава размаўляць... але йх мала...:((
трэцці фанатыкі, тут ўсё зразумела.... адэпты сэктаў, наркаманы, мніхі..гэта ўсё яны....
вучоных фанатыкаў таксама сюды адношу....
Да якой я аднашуся?? шчыра скажу што да другой ....
....................................................................................................
Два хлопца йдуць па праспэкту і бачаць імбіцыла, ідучога на паўсагнутых нагах, й апераючыся на локаць даволі прыгожай дзяўчыны... выгляд алігафрэна вельмі жалебны... пляшывыя, злыселыя валасы...паходка, рухі... сліна патокам з-за рта...
шчырые, поўныя жалебы позіркі натоўпа, шум самаходаў ды тралейбусаў...
праходзячы, хлюпая п калюжынам ў асфальтовых дзірках... хлопцы лыбяцца гледзячы на гэтую пачвару, афяру генэтыкі... сэлекта.., смяюцца...ды перашэптваюцца...
неўзабаве аліг дае касьцяшкай свайе слабой, рахітычнай рукі першаму хлопцу ў сквіцу...той падае, выплёўваючы кроў ды зубы....
Другі напоўненымі жахам вачыма глядзіць на шалёнага урода, які дае яму нагой па яйцам... і безчалавечна бье нагамі дзьвух скруціўшыся, стонушчых хлапцоў... напэўна ён не і чалавек....
....бярэ дзяўчыну пад руку й ідзе на паўсагнутых нагах далей.. мырлыкая сабе пад нос: Я маленькі Будда...я маленькі.....

Стоячу за знакамітым кебабам мы хаваемся пад страху намёта ад кропляў кіслотнага дажджу... Ірвін пужае народ цытатамі з удаўкома...я сумую...
дождж - надвор'е каб садзець дома, чытаць удафком:))

дарэчы мяне ўзялі ў школа..да каго атм толкі ня ўзялі....толькі нэрвы сапсуюць...

цытата:
не-не-не....паюць аны па беларуску, што самопа себе подазріцельна!...
(п'еса Дом Культуры, НРМ)


В колонках играет: Nirvana - On a plain
Текущее настроение:

LI 3.8.01