SKAZKA
11-12-2006 00:45
к комментариям - к полной версии
- понравилось!
Թիթեռնիկն ու Վարդը
-Բարև,Թիթեռնի’կ: Ասում են` դու մեկ օր ես ապրում: Հոգնու՞մ ես ապրելուց,թե՞ բնությունն է քեզ այդպիսին ստեղծել:
Թիթեռնիկը նուրբ ժպտաց կարմիր գեղեցիկ Վարդին և հառաչեց.
-Չգիտեմ,Վա’րդ: Միայն այն գիտեմ,որ մինչ մահանալս հոգիս է մահանում:
-Հոգի՞դ: Իսկ ի՞նչ է դա:
-Դա…դա այն է, ինչ դու չես տեսնում ինձ նայելիս: Դա միայն զգալ կարելի է: Դու երբևէ սիրե՞լ ես:
Վարդը զարմացավ.
-Ի՞նչ,սիրե՞լ:Իսկ դա՞ ինչ է:
-Երբ ինչ-որ մեկը քեզ համար անկրկնելի է,Ուրիշ է: Երբ ինչ-որ մեկը բարձր է համեմատություններից: Երբ Նա կողքիդ է, Դու էլ ոչինչ չես ուզում: Միայն ուզում ես աչքերդ փակել, ժամանակը կանգնեցնել և հավետ իր հետ մնալ:
Վարդը քրքջաց:
-Դե իհարկե~:Ուրեմն Ես էլ եմ սիրում: Շա~տ եմ սիրում… ԻՆՁ: Ինձ համար ԵՍ միակն եմ ու անհամեմատելին:
-Ա’յ դրա համար էլ մահանում է նախ իմ հոգին, իսկ հետ ես ամբողջովին:
Վարդը ապշեց.
-Իսկ դա ի՞նչ կապ ուներ:
Թիթեռնիկը մի պահ լռեց,հետո ասաց.
-Որովհետև հարյուր անգամ էլ վերածնվեմ, միևնույն է, Դու Եսասեր Վարդը կմնաս, իսկ դա ոչնչացնում է Ինձ: Բայց Ես չեմ դադարի հազար անգամ էլ վերածնվել ու Քեզ մոտ գալ… Հասկացա՞ր,թե որն է ՍԵՐԸ:
вверх^
к полной версии
понравилось!
в evernote