В колонках играет - NRM легкія-легкія

зноў дома, ен зноў не побач, ен не ведае мяне такой якая я есць, ці ведаю яго я?
Учару вывела аксіёму: нельга ісці не своёй дарогай, але чаму мой ўлях такі поўны крыўды , журботнасці і несправідлівасці?
Я хачу размабляць па-беларуску, чаму у жіці гэта не атрымоуваецаа?
а яўчэ ў мяне вока спухла((((